- Η πρώτη του Μάη γιορτάζεται σε όλη την Ελλάδα με εκδρομές στην ανοιξιάτικη φύση. Το μαγιάτικο στεφάνι, φτιαγμένο με αγριολούλουδα είναι ένα από τα πιο όμορφα έθιμα της ελληνικής παράδοσης. Όμως η Πρωτομαγιά δεν είναι μόνο μέρα γιορτής της φύσης, αλλά και μέρα μνήμης για τους μεγάλους εργατικούς αγώνες. Γι' αυτό και ονομάζεται εργατική Πρωτομαγιά.
Κι ενώ το πλήθος της διαδήλωσης παρακολουθούσε τις οδηγίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάζει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε μέσα από το πλήθος και αστυνομικοί μαζί με μπράβους άρχισαν να χτυπούν τους συγκεντρωμένους, χωρίς διάκριση. Πόσα ακριβώς άτομα σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν δεν έγινε ποτέ γνωστό. Οχτώ άτομα, διευθυντές εφημερίδων δικάστηκαν σε μια φτιαχτή δίκη και καταδικάστηκαν σε θάνατο.

Μετά από αυτή την αιματηρή διαδήλωση, στο Παρίσι το 1898, οι ηγέτες των εργατικών και σοσιαλιστικών κινημάτων καθιέρωσαν ομόφωνα την εργατική Πρωτομαγιά σε ανάμνηση του αγώνα των εργατών στο Σικάγο.
Στην Ελλάδα η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση έγινε το 1892, από τον σοσιαλιστικό σύλλογο του Καλέργη. Την επόμενη χρονιά (1893), 2000 έλληνες διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο εργασίας, αργία την Κυριακή και κρατική ασφάλιση στα θύματα ργατικών ατυχημάτων. Το 1894 γίνεται πάλι μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που καταλήγει με συλλήψεις. Μεταξύ των συλληφθέντων και ο σοσιαλιστής σταύρος Καλλέργης.
Το 1936 στη Θεσσαλονίκη χωροφύλακες και στρατιώτες πυροβόλησαν διαδηλωτές καπνεργάτες, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 12 άτομα και να τραυματιστούν 300. Οι δολοφονίες των εργατών αυτών αποτέλεσαν την έμπνευση του Γ. Ρίτσου για τον "Επιτάφιο". Στο σημείο αυτό υπάρχει σήμερα το μνημείο του καπνεργάτη.
Το 1976, πάλι πρώτη του Μάη πεθαίνει ύποπτα (σε τροχαίο) ο Αλέκος Παναγούλης, σύμβολο αντίστασης κατά της χούντας.
3 σχόλια:
"8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ύπνο"! Πόσο μακρυνό και πόσο συνάμα κοντινό αυτό το αίτημα. 124 χρόνια μετά την πανεργατική αυτή εξέγερση , καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τα ίδια πράγματα με λίγο διαφορετικό προσωπείο και όνομα. Και πολλοί δυστυχώς από εμάς να χάνουμε ακόμα και αυτό το ύψιστο δικαίωμα του ανθρώπου στην εργασία!
Καλό μήνα και καλή εβδομάδα σε όλους!
Όμως κα Τζούλια και Λίλα τι πρέπει να γίνει για να πάψουν κάποιοι να πίνουν στην υγειά των κορόιδων?
Να σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε για το αυτονόητο "ΤΗ ΖΩΗ"???
Ένα μεγάλο Ο Χ Ι από εμένα και όχι μόνο από εμένα φαντάζομαι....
Άλλωστε η ιστορία ανέκαθεν με αίμα δεν γράφονταν???
Τα σέβη μου
Γωγώ
Οι αγώνες γίνονταν, γίνονται και θα εξακολουθήσουν να γίνονται, όσο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που σέβονται τον εαυτό τους και τη "ΖΩΗ". Αρκεί μόνο να ξέρουμε γιατί αγωνιζόμαστε και με ποιό τρόπο θα έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Πολλά Φιλιά,
Λίλα
Δημοσίευση σχολίου