Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

όταν τα παιδιά ερευνούν...



Πριν από λίγες ημέρες κάναμε μια έρευνα για τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών στο διάλειμμα. Μελετήσαμε δηλαδή τι τρώνε συνήθως τα παιδιά του σχολείου μας στο διάλειμμα. Χωριστήκαμε σε επτά ομάδες. Συγκεκριμένα η κάθε ομάδα ρώτησε σαράντα(40) παιδιά για να έχουμε ένα ικανοποιητικό δείγμα για την έρευνά μας. Συλλέξαμε και κατηγοριοποιήσαμε τα δεδομένα (τις απαντήσεις τους). Οι κατηγορίες που προέκυψαν ήταν οι εξής :


Μετέπειτα οργανώσαμε τις απαντήσεις σε ένα πίνακα κατανομής. Για να οπτικοποιήσουμε τα δεδομένα μας και για να κάνουμε καλύτερα τις συγκρίσεις, χρησιμοποιήσαμε διάφορους τύπους γραφημάτων (ραβδόγραμμα , κυκλικό διάγραμμα κλπ.). Επίσης υπολογίσαμε τα δεδομένα μας σε ποσοστά. Συγκεντρώσαμε τα δεδομένα των ομάδων σε ένα συγκεντρωτικό πίνακα:



Συμπεραίνουμε ότι περίπου τα μισά παιδιά του σχολείου μας (49,1%) φέρνουν φαγητό από το σπίτι. Συνεπώς τα υπόλοιπα παιδιά (51,9%) αγοράζουν φαγητό από το κυλικείο . Συγκεκριμένα το 17,6% αγοράζει sandwich.Αρκετά παιδιά αγοράζουν toast (9,6%) ενώ ελάχιστα παιδιά, μόνο το 1,47% τρώει φρούτα. Εκ πρώτης όψεως συμπεραίνουμε ότι τα παιδιά του σχολείου μας τρέφονται υγιεινά εάν θεωρήσουμε ότι το σπιτικό φαγητό είναι υγιεινό. Όμως είναι πράγματι υγιεινά τα snack που φέρνουν από το σπίτι;
Δυστυχώς δεν λάβαμε υπόψη αυτή την παράμετρο και δεν έχουμε δεδομένα ερευνητικά, ωστόσο μερικοί από εμάς παρατηρήσαμε ότι πολλά σνακ που φέρνουν τα παιδιά από το σπίτι είναι ανθυγιεινά (κέικ, κρουασάν κλπ.).Αυτό μας προβλημάτισε και μας έκανε να καταλάβουμε το πόσο δύσκολο και σύνθετο πράγμα είναι η έρευνα και πως μια έρευνα οδηγεί σε μια άλλη έρευνα. Έχοντας υπόψη μας όλα τα δεδομένα και τις αναλύσεις που κάναμε στην τάξη μας συμπεράνουμε ότι τελικά οι μαθητές και οι μαθήτριες δεν τρέφονται και τόσο υγιεινά, χρειάζεται όμως καινούργια έρευνα για να έχουμε περισσότερα στοιχεία.
Με τη διαδικασία αυτή μάθαμε πώς να ερευνούμε, δηλαδή πώς να συλλέγουμε να καταγράφουμε να ταξινομούμε, να κατηγοριοποιούμε και να οπτικοποιούμε τα δεδομένα μας. Τέλος γνωρίσαμε τις διατροφικές συνήθειες των συμμαθητών μας και αναπτύξαμε τη συνεργασία και τη φιλία ανάμεσα μας. Με βάση αυτή την ερεύνα προτείνουμε τα παρακάτω υγιεινά snak στους συμμαθητές μας.

Ευχαριστούμε για την προσοχή σας
Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Στ1

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Η δυστυχία του να είσαι μαθητής στην Ελλάδα...


Το έτος 2006, οι μαθητές και μαθήτριες της Φινλανδίας πέτυχαν τις υψηλότερες επιδόσεις σε όλο τον λεγόμενο ανεπτυγμένο κόσμο στις πρακτικές επιστήμες (μαθηματικά, φυσική, χημεία, βιολογία, πληροφορική, στατιστική, οικονομικά κ.ά.), καθώς επίσης και σε πολλές από τις θεωρητικές, κυρίως στην ανάγνωση. Συστηματικά, τα φινλανδικά σχολεία βρίσκονται στην κορυφή όλων των πινάκων αξιολόγησης που καταρτίζονται από διεθνείς, καταξιωμένους οργανισμούς, όπως είναι ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη), η Επιτροπή Παιδείας και Πολιτισμού της Ε.Ε. κ.λπ. Παρ' όλα αυτά, οι μαθητές και μαθήτριες της Φινλανδίας περνούν τις λιγότερες ώρες στην τάξη και ξοδεύουν πολύ λιγότερες ώρες σε διάβασμα στο σπίτι από τα παιδιά σε όλες σχεδόν τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

ΤΗΝ περασμένη εβδομάδα, το πιο δημοφιλές (σύμφωνα με τα «χτυπήματα») δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του BBC ήταν αυτό που αναφέρεται στο φινλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα, υπό τον τίτλο «Γιατί τα σχολεία της εξακολουθούν και πρωτεύουν διεθνώς;». Οπως σημειώνει ο Τομ Μπάριτζ που έκανε το ρεπορτάζ, η βασική φιλοσοφία του συστήματος είναι ότι κάθε μαθητής και κάθε μαθήτρια έχουν κάτι να προσφέρουν στην τάξη και στο σχολείο. Ακόμα και οι πιο αδύναμοι δεν πρέπει να τίθενται στο περιθώριο, αντίθετα, σε κάθε μάθημα υπάρχει ένας επιπλέον καθηγητής ή δάσκαλος, του οποίου αποκλειστική δουλειά είναι να κάνει ενισχυτικά μαθήματα στους μαθητές που δυσκολεύονται. Τα βοηθητικά αυτά μαθήματα γίνονται σε όλη την τάξη, ώστε να μην αισθανθούν οι ασθενέστεροι μαθητές ότι μειονεκτούν έναντι των άλλων. Δεν υπάρχει «παπαγαλισμός» των μαθημάτων στη Φινλανδία. Υπάρχει συζήτηση. Μαθητές και μαθήτριες ενθαρρύνονται να λένε τη γνώμη τους. Και από αυτές τις συζητήσεις γίνεται από τους καθηγητές η σημαντικότερη εκτίμηση για τις επιδόσεις των μαθητών τους. Εννοείται, δε, ότι στη Φινλανδία δεν υπάρχει το καθεστώς των ιδιαίτερων μαθημάτων που ανθεί εδώ.

ΜΕΧΡΙ τώρα, λέει η υπουργός Παιδείας της Φινλανδίας, Χέννα Βίρκουνεν, «δίναμε πολύ μεγάλη προσοχή στους ασθενέστερους μαθητές, και πώς θα τους βοηθήσουμε να βελτιωθούν και να ταιριάξουν με την υπόλοιπη τάξη». Αυτή η τακτική φαίνεται πως απέφερε καλούς καρπούς. Τώρα, το επόμενο βήμα, λέει, είναι «να ανεβάσουμε ακόμα πιο ψηλά τον πήχυ για όλους, αλλά και να επιβραβεύσουμε επιτέλους τους άριστους, που μέχρι τώρα τους είχαμε κάπως παραμελημένους». Τα παιδιά στη Φινλανδία αρχίζουν τη φοίτησή τους στο Δημοτικό Σχολείο στα 7 τους χρόνια. Το δημοτικό με το Γυμνάσιο είναι ενιαία, και τα 2 σχολεία συστεγάζονται. Θεωρείται πολύ σημαντικό να αποφεύγουν τα παιδιά αυτή τη δύσκολη, πολλές φορές ίσως και αχρείαστη, μετάβαση από το ένα σχολείο στο άλλο. Τέλος, το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι πολύ αξιοσέβαστο και από τα καλύτερα αμειβόμενα στη Φινλανδία. Εχει, όμως, και υψηλές απαιτήσεις το κράτος από αυτούς, αφού τους περνάει τακτικά από εξετάσεις και κρίσεις και δίνει εκπαιδευτικές άδειες για να ανανεώνουν και να εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους και να βελτιώνουν τις παιδαγωγικές τους μεθόδους.
(πηγή: Χρήστος Μιχαηλίδης, εφημερίδα Ελευθεροτυπία, http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/04/2010&s=to-anagnwstiko-ths-teleytaias-selidas)

Παρασκευή 2 Απριλίου 2010

Νικηφόρου Βρεττάκου, Τα γόνατα του Ιησού

Το ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου, εικονογραφημένο με παιδικές ζωγραφιές, με τη συνοδεία του Adagio του Αλμπινιόνι