Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

όνειρα για χαρταετούς και περιστέρια


Ξέρω ότι κανείς σας δεν είναι σπίτι του αυτή τη στιγμή... εκτός ίσως από τους αρρωστούληδες σαν κι εμένα. Σίγουρα επωφεληθήκατε την υπέροχη ημέρα, κι έχετε ξαμοληθεί στο λόφο του Προφήτη Ηλία ή στις ραχούλες του Ποικίλου 'Ορους για να πετάξετε το χαρταετό σας. Αυτό το πολύχρωμο πουλί που συμβολίζει τα όνειρά μας και που κάθε χρόνο περιμένουμε την Καθαρά Δευτέρα να δοκιμάσουμε την τύχη τους...
Πόσες εικόνες δεν μας φέρνει στο μυαλό η λέξη χαρταετός... Και πόσες λέξεις... Και πόσες ιστορίες... Για πτήσεις και πτώσεις...
Ανατολίτικο έθιμο που ήρθε στην Ευρώπη περίπου το 1400 μ.Χ. από τους εξερευνητές της Ασίας.
Στις Ανατολικές χώρες η τέχνη της κατασκευής χαρταετών τελειοποιήθηκε μιας και ήταν μέρος της θρησκείας τους. έτσι κατασκεύαζαν περίτεχνους χαρταετούς, ιπτάμενους δράκους, πουλιά, ψάρια, ζώα και κρεμούσαν στην ουρά τους τις ευχές και τις επιθυμίες τους και τα αμολούσαν...να πάνε ψηλα...όσο γίνεται πιο κοντά στο θεό.
Πρώτος λέγεται, ο κινέζος Κουνκσού Φαν κατασκεύασε το 400 π.Χ. ένα ξύλινο πουλί που πετούσε για τρεις συνεχόμενες ημέρες!
Αν ανατρέξουμε όμως στην ιστορία των πτήσεων και των ανθρώπινων προσπαθειών που έγιναν για να μπορέσουμε να κατακτήσουμε τους αιθέρες θα δούμε με έκπληξη, ότι περίπου την ίδια εποχή και ίσως λίγο νωρίτερα από τον Κινέζο, ο αρχιμηχανικός Αρχύτας ο Ταραντίνος (440-360 π.Χ.), μαθητής του Πυθαγόρα, που ζούσε στην ελληνική αποικία του Τάραντα της Κάτω Ιταλίας, έφτιαξε την πρώτη πετομηχανή, το περίφημο περιστέρι του Αρχύτα. Για να το κατασκευάσει μάλιστα, χρησιμοποίησε αντί για μπαλόνι, την ουροδόχο κύστη ενός γουρουνιού!Έτσι το πανάλαφρο ομοίωμα περιστεριού, μπορούσε να πετάει σχεδόν 200 μέτρα μέχρι να τελειώσει ο συμπιεσμένος αέρας.
η πετομηχανή του Αρχύτα

Έτσι σήμερα οι ουρανοί είναι γεμάτοι από όνειρα...χαρταετούς και..περιστέρια...
Κι όσο για την ιστορία των πτήσεων; εξελίχτηκε τόσο πολύ που όλοι πια ξέρουμε πως οι σύγχρονες πετομηχανές δεν κουβαλούν πια μόνο τα όνειρα κοντά στο θεό... αλλά και τους εφιάλτες κοντά στους ανθρώπους. Και φυσικά μιλάμε για τα πολεμικά αεροπλάνα που βομβαρδίζουν με φρίκη την ανθρωπότητα...
Ας είναι λοιπόν ο χαρταετός της Καθαράς Δευτέρας, ένα συμβολικό περιστέρι (σαν κι εκείνο του Αρχύτα), ένα χάρτινο περιστέρι ειρήνης!

3 σχόλια:

Φωτεινή είπε...

Πόσες εικόνες στ'αλήθεια δε μας φέρνει στο μυαλό η λέξη χαρταετός!
Εικόνες από τα παιδικά μας ανέμελα
χρόνια. Το φτιάξιμο του χαρταετού ήταν ιεροτελεστία.Από μέρες αγοράζαμε τα χρωματιστά χαρτιά,τα καλάμια, το σπάγκο.Για κόλλα χρησιμοποιούσαμε ζυμάρι.Και ανήμερα την Καθαροδευτέρα ξεχυνόμασταν στο Παγγαίο και γεμάτοι περηφάνια και καμάρι αμολούσαμε τους χαρταετούς μας.Τους βλέπαμε να ανεβαίνουν όλο να ανεβαίνουν να φτάνουν τον ήλιο.
Εύχομαι σε όλους σας καλή Σαρακοστή!

ΛΙΛΑ είπε...

Τζούλια μου, ελπίζω σήμερα να είσαι καλύτερα.
Κατάφερες πάλι να μας ταξιδέψεις και να μας μάθεις ή να μας ξαναθυμίσεις όμορφα πράγματα.
Ευτυχώς που ακόμα εξακολουθούν και γεμίζουν οι ουρανοί με πολύχρωμους χαρταετούς, "όνειρα και περιστέρια" κάθε Καθαροδευτέρα και εύχομαι πραγματικά να μη σταματήσουν ποτέ. Και που ξέρεις, μπορεί κάποια στιγμή να αποδειχθούν ισχυρότεροι από τους "άλλους", να μπορέσουν να αντισταθούν στους δυνατούς ανέμους και στις θύελλες και να πετάξουν ακόμη ψηλότερα!
Εύχομαι κι εγώ σε όλους σας καλή Σαρακοστή και να έχετε μια πολύ όμορφη και χαρούμενη μέρα!

Τζούλια είπε...

ευτυχώς υπάρχουν πάντα παιδιά...
και πάντα θα υπάρχουν όνειρα, χαρταετοί και περιστέρια...