Polytexneio Julia
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
ευχαριστούμε το Potpouriart για το βραβείο καλύτερου blog!
ευχαριστούμε το Potpouriart για το βραβείο καλύτερου blog!
To blog της ταξης μας
ελάτε στην e-τάξη μας
ωρα για...διάλειμμα
φιλοι αναγνωστες
ο καιρος σημερα
Μαθητικα μπλοκακια
ιστολόγια για την πόλη μου
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2010
(17)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
▼
2009
(43)
- ► Δεκεμβρίου (6)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (7)
- ► Ιανουαρίου (2)
Ενότητες
- Γ' ΤΑΞΗ (2)
- Δ΄ ΤΑΞΗ (1)
- εκδηλώσεις (1)
- ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ (1)
- ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ (2)
- ΣΤ' ΤΑΞΗ (6)
Χρήσιμα εκπαιδευτικά εργαλεία
- Nasa for kids
- βικιπαίδεια
- γραμματική
- ελληνική ιστορία από το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού
- λεξικό Τριανατφυλλίδη
- μετάφραση
- μουσεία
- μυριόβιβλος-αφιερώματα
- οπτικοακουστικό υλικό της ΕΡΤ
- παγκόσμια ψηφιακή βιβλιοθήκη της unesco
- πολιτιστικό πρόγραμμα "οδυσσέας"
- πολιτιστικός χάρτης της Ελλάδας
- χάρτες της Google
8 σχόλια:
Πολλά και βαριά τα συναισθήματα...
Έχετε την αγάπη μου!
Εύχομαι τα τότε δικά μας, χαμένα σήμερα, όνειρα να πάρουν εκδίκηση με τους σημερινούς αγώνες των νέων παιδιών.
Καλό βράδυ.
Tα σημερινά νέα παιδιά, όσο και αν μερικοί θέλουν να τα απαξιούν, αγωνίζονται και θα συνεχίσουν να αγωνίζονται με το δικό τους τρόπο. Και θα είναι πάντα έτοιμα, αν χρειαστεί, για το δικό τους Πολυτεχνείο. Αυτό να το έχουν υπόψη τους μερικοί και να είναι περισσότερο προσεκτικοί. Ιδιαίτερα στους σημερινούς, πολύ δύσκολους και απαιτητικούς καιρούς που διανύουμε.
Καλό απόγευμα σε όλους!
Λίλα αν θέλουμε να κάνουμε κριτική ας την κάνουμε καλύτερα στη δική μας γενιά, ιεραρχώντας τα ιδανικά και τις προτεραιότητες που θέσαμε (και που καθημερινά υπηρετούμε) πρώτα για μας τους ίδιους. Τα παιδιά μας ανήκουν στο μέλλον, και αυτό διαμορφώνεται πολύπλοκα από παράγοντες που εμείς ούτε καν μπορούμε να φανταστούμε τώρα.
Αχ να μπορούσαμε να "μαθαίναμε" από τα λάθη μας... τότε μόνο θα μπορούσαμε ίσως να διδάξουμε στα παιδιά μας ιστορία...
Ντίνο μου παρόλη την απογοήτευση που βγαίνει από την ποιότητα ιδεών και απόψεων στη σύγχρονη εποχή, θέλω να πιστεύω ότι ο άνθρωπος "άνω θρώσκει"...
και ποια ελπίδα άλλη μένει; μόνο οι νέοι... τα παιδιά μας...
***
καταπληκτικό το αφιέρωμα που έκανες στη σημερινή επέτειο, δεν πρόλαβα να το σχολιάσω ακόμη:
http://dinos-art.blogspot.com/2009/11/blog-post_15.html
σκέφτομαι Όλγα μου -και το ομολογώ- πως το συναίσθημα που με κυριεύει όταν σκέφτομαι αυτές τις ιστορικές στιγμές είναι η αίσθηση μιας υπέρβασης που λίγοι την αξιώνονται, γιατί λίγοι την αξίζουν...
δυστυχώς όλοι μας ξεπουλάμε καθημερινά τα ιδανικά του Πολυτεχνείου και υποκύπτουμε στη ματαιόδοξη φύση μας...
και το χειρότερο; το τανκ δεν έρχεται ποτέ...
Κυρία Τζουλια εμένα αυτο που με συγκίνησε περισσοτερο στο βιντεο
ηταν τοτε που η φτωχη γριουλα τους εδωσε 20 δραχμες.Αληθεια ποσο είναι σήμερα 20 δραχμες
συμφωνω με την κωνσταντινα..
Δημοσίευση σχολίου