Οδοιπορικό στην Κύπρο: Σκηνή Δεύτερη

Περάσαμε πολύ ωραία
όλοι μια καλή παρέα
μια υπέροχη ομάδα
Κύπρος και Ελλάδα

Έμιλυ Μ. (μαθήτρια από το Β' Δημ. Σχ. Λακατάμειας)

Σκηνή Δεύτερη: Αλυκή Λάρνακας
Τα φλαμίγκος μας υποδέχονται...

Η περιήγηση άρχισε αμέσως μετά την άφιξή μας στο αεροδρόμιο της Λάρνακας. Πρώτος σταθμός μας ήταν η Αλυκή Λάρνακας, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο διεθνή αερολιμένα της Λάρνακας. Πρόκειται για ένα δίκτυο τεσσάρων λιμνών, διαφορετικών μεγεθών από τις οποίες οι τρεις είναι συνδεδεμένες μεταξύ τους. Η Αλυκή θεωρείται ως υγροβιότοπος διεθνούς σημασίας και προστατεύεται από τη συνθήκη Ραμσάρ από το 2001, ενώ έχει χαρακτηριστεί ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας από το 2005.
Ξεναγηθήκαμε στη λίμνη από τον κ. Μίλτο, το δάσκαλο του Στίγμα 2 (έτσι λένε στην Κύπρο το Στ2), και μάθαμε την ιστορική και περιβαλλοντική της αξία, ακούσαμε τα προβλήματά της, ειδικά αυτά που δημιουργήθηκαν από τη δημιουργία του μεγάλου αεροδρομίου της Λάρνακας δίπλα της, αλλά και για τα μέτρα προστασίας που λαμβάνονται για την επιβίωσή της. Ήταν φυσικό να την παραλληλίσουμε, με το δικό μας σύμπλεγμα λιμνών Περσεφόνης και Δήμητρας, τη σημερινή λίμνη Κουμουνδούρου, αφού και η Αλυκή επικοινωνεί με τη θάλασσα, έχει τεράστια ιστορική αξία, αλλά και είναι σταθμός μεταναστευτικών πουλιών. Όμως η Αλυκή είναι επισκέψιμη, μπορεί κανείς να περπατήσει κατά μήκος της χωρίς απαγορεύσεις και το βασικότερο, προστατεύεται πλέον από τα εμπορικά συμφέροντα από διεθνείς περιβαλλοντικές συμβάσεις.
Κάθε χρόνο, το φθινόπωρο, εποχή της αποδημίας των φλαμίγκος, η λίμνη βάφεται ροζ, αφού μεγάλα σμήνη αυτών των πανέμορφων πουλιών σταθμεύουν σ΄ αυτήν. Είχαμε την τύχη να δούμε κι εμείς και να θαυμάσουμε τα φλαμίγκος της Αλυκής καθώς και να περπατήσουμε γύρω από τη λίμνη να δούμε τα όμορφα αγριολούλουδα που φύτρωναν στις άκρες, να νιώσουμε την έντονη οσμή του αλατιού και να αισθανθούμε την πρώτη ανοιξιάτικη "κάψα" για φέτος, αφού η θερμοκρασία ήταν ήδη πολύ υψηλή.


Στην άκρη της λίμνης στέκεται επιβλητικό το Χαλά Σουλτάν Τεκκέ. Πρόκειται για ένα μουσουλμανικό τέμενος (ναός), που αποτελεί τον 40 σε θρησκευτική αξία χώρο λατρείας για τους μουσουλμάνους (μετά τη Μέκκα, τη Μεδίνα και το Αλ Ακσιά της Ιερουσαλήμ). Χτίστηκε το 1878 προς τιμήν της Ουμ Χαράμ, που ήταν συγγενής του προφήτη Μωάμεθ. Ο θρύλος λέει ότι η Ουμ, σκοτώθηκε σε εκείνο το σημείο, όταν επισκέφτηκε το νησί, πέφτοντας από το άλογό της κατά τη διάρκεια μιας αραβικής επιδρομής το 647.
Πολύ γρήγορα άρχισαν και τα πρώτα παράπονα... "κυρία διψάσαμε...δεν αντέχουμε.."
Και τότε ακούσαμε τον κ. Μίλτο, να μας λέει: " Αυτό σημαίνει ότι είστε στην Κύπρο... αφού στην Κύπρο όλα διψάνε..." Το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό πρόβλημα όλου του νησιού είναι η ξηρασία που δημιουργείται από την έλλειψη βροχοπτώσεων, και ακόμα και αυτή η πανέμορφη λίμνη...που εμείς τη βλέπουμε γεμάτη νερό, σε δυο μήνες ... θα είναι εντελώς ξερή...θα έχει εξατμιστεί όλο της το νερό...
Η τελευταία εικόνα, φεύγοντας ήταν ένα σμήνος φλαμίνγκος, να πετούν δίπλα στα σιδερένια πουλιά του αεροδρομίου... που χρησιμοποιούν αυτή τη λίμνη, όχι για προσωρινό σταθμό της αποδημίας τους αλλά δυστυχώς για μόνιμη εγκατάσταση...