Πάμε θέατρο;

'ας διαφυλάξουμε την παιδική αφέλεια και το αθώο βλέμμα από την καταιγίδα των βίαιων προτύπων της εποχής'.

Γιώργος Φρατζεσκάκης, ο σκηνοθέτης της παράστασης

Μια παιδική μνήμη, ένα παιχνίδι ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία, γεμάτο τραγούδια και χορούς, γέλιο, μαγεία και μυστήριο που πιστεύω θα συγκινήσει μικρούς και μεγάλους. Πλημμυρισμένο από μουσική και τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή

Μεθαύριο Παρασκευή 10 Απριλίου, το σχολείο μας θα παρακολουθήσει το λαϊκό μουσικό παραμύθι "Το αγόρι που μιλούσε με τα πουλιά" στο θέατρο "Άνεσις" σε σκηνοθεσία του Γιώργου Φραντσεσκάκη. Πρόκειται για μια παράσταση για μικρά και μεγάλα παιδιά, βασισμένη στα παιδικά και εφηβικά χρόνια του Σταύρου Κουγιουμτζή. Βασικό βιογραφικό στοιχείο του μεγάλου συνθέτη είναι το γεγονός ότι από μικρός αγαπούσε τη μουσική και έγραψε τα πρώτα του τραγούδια (στίχους και μουσική). Η φαντασία του κάλπαζε. Αφουγκράστηκε τα σμυρνέικα τραγούδια των προσφύγων στη Θεσσαλονίκη και αργότερα και άλλα λαϊκά, με αποτέλεσμα να επηρεαστεί βαθιά.

Την παράσταση διαπερνά μια λυρική και νοσταλγική διάθεση της γειτονιάς και της κοινωνικής ζωής των μεταπολεμικών χρόνων. Η υπόθεση του έργου διαθέτει κοινωνικά θέματα, όπως είναι: Η γνήσια ανθρώπινη επικοινωνία και αλληλεγγύη, η ονειροπόληση και η αισιοδοξία, ο άδολος, αγνός έρωτας και η αγάπη, η ευαισθησία των ανθρώπων και η ζωντανή, ακόμη, αφήγηση των λαϊκών μας παραμυθιών..

Το παραμύθι αυτό μιλάει για αληθινά αισθήματα αγάπης και φιλίας και αναπαριστά στιγμές που όλοι κρατάμε μέσα μας κρυμμένες σαν παιδικές μνήμες. Ένας κρυμμένος θησαυρός και ένα μεγάλο μυστικό που κρύβεται σε ένα παλιό ερειπωμένο σπίτι, γίνονται η αφορμή, ο Σταύρος -ένα μικρό αγόρι που αγαπάει τη μουσική και γράφει τραγούδια- να παίξει με τη φαντασία του ένα παιχνίδι που θα τον οδηγήσει σε μια περιπέτεια. Τα λόγια της μάνας του, τα παραμύθια της κυρα-Βάσως της γειτόνισσας που τον ξεμυαλίζουν, ο Μάρκος ο φίλος του, η Αγγελικούλα το κορίτσι της γειτονιάς με την "αγγελική" φωνή, ο κυρ-Κωστάκης που γνωρίζει πολλά αλλά δεν μπορεί να τα πει, μια γριά μάγισσα που τις νύχτες μπερδεύει τα άστρα κι ένα πουλί που φυλάει τον θησαυρό και τα βράδια γίνεται κορίτσι, μπλέκονται σαν σε παραμύθι σε μια γειτονιά στα τέλη της δεκαετίας του '60.

Δυο λόγια για την υπόθεση: Σε έναν προσφυγικό συνοικισμό της Θεσσαλονίκης, ο μικρός Σταύρος ζει με την μητέρα του, η οποία όλη μέρα εργάζεται στα καπνά. Μοιράζοντας τον ελεύθερο χρόνο του, τόσο σε ατέλειωτα παιχνίδια με τους φίλους του όσο και στην μεγάλη του αγάπη, το τραγούδι, ο Σταύρος δεν παύει να ονειρεύεται. Στο νου του στριφογυρίζει η μελωδία του «Μινόρε της αυγής» και το μόνο που θέλει είναι να βρει έναν τρόπο να ασχοληθεί με το τραγούδι επαγγελματικά και να αποκτήσει ένα σπίτι στο βουνό.

Το όνειρο του Σταύρου, διαταράσσει μια πανέμορφη κοπέλα, η Φωτεινή, η οποία έρχεται και φεύγει σαν άνεμος. Ποια είναι στ' αλήθεια αυτή η κοπέλα; Και τι σχέση έχει με τον καλά κρυμμένο θησαυρό της επάνω γειτονιάς;

Ο Σταύρος, μαζί με τον Μάρκο, τον καλό του φίλο, θα θελήσουν να μάθουν περισσότερα για τη μυστηριώδη κοπέλα αλλά και για τον κρυμμένο θησαυρό. Τρία πουλιά θα μπουν αναπάντεχα στη ζωή του μικρού Σταύρου και οι αναμνήσεις θα γεμίσουν με τραγούδια.

Κείμενο-σκηνοθεσία: ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΡΑΤΖΕΣΚΑΚΗΣ
Τραγούδια: ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗΣ
Κοστούμια: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΩΣΤΕΑ
Μουσική και διασκευή τραγουδιών: ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ
Χορογραφίες: ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΜΠΥΛΑΥΚΑ
Βοηθός σκηνοθέτη: ΕΛΕΝΗ ΒΟΥΤΥΡΑ

Παίζουν οι ηθοποιοί: ΚΟΡΙΝΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΩΜΟΥ, ΡΕΝΑ ΣΦΗΝΙΑ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ, ΣΑΚΗΣ ΤΣΙΝΙΑΡΟΣ, ΜΑΡΙΟΝ ΤΣΙΤΣΕΚΑ, ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΦΙΛΙΑΔΗ.