Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Νικηφόρου Βρεττάκου, Τα γόνατα του Ιησού


Το τελευταίο μας μάθημα πριν τις διακοπές του Πάσχα ήταν ένα πολύ τρυφερό ποίημα του αγαπημένου μας ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου " Τα γόνατα του Ιησού" Δεν το προσεγγίσαμε γνωστικά, αλλά με την ψυχή μας και τις αισθήσεις μας. Αφεθήκαμε στη συγκίνηση που μας προκάλεσε και στις εικόνες που δημιούργησε μέσα μας...


Καρφωμένα στ’ αγριόξυλo του

σταυρού, σχηματίζουν

μι’ αμβλεία γωνία.


Είναι τα ίδια τα γόνατα

που προβάτιζαν, παίζοντας, γύρω

απ’ το κόκκινο φουστάνι της μάνας του

όταν ήτανε βρέφος δέκα μηνών.



Που αργότερα, έφηβος,

τ’ ακούμπαγε κάτω

στη γη πριονίζοντας το ξύλο ενός κέδρου.


Που λύθηκαν κι έπεσαν,

ένας σωρός,

– μια νύχτα που η άνοιξη ήταν αβάσταγη

και μύριζε η γης κι ο ουρανός λεμονάνθι

στο Όρος των Ελαιών.


Κι είναι ακόμη τα γόνατα

που κάθιζε, αμίλητος, δυο δυο τα παιδιά

κι απλώνοντας δίπλα του, πάνω στη γη,

το απέραντο χέρ


ι του, τα φίλευεν

ένα λουλουδάκι – κομμένο

απ’ τον πλούτο του σύμπαντος


13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τι όμορφο μάθημα!Καλή Ανάσταση!

konstantinaf@1 είπε...

κυρια Τζουλια ωραιωτατες ολες οι ζωγραφιες των μαθητων αλλα μαλλον ξεχασατε να βαλετε και την δικια μου ζωγραφια΄...

Τζούλια είπε...

ευχαριστούμε Ανώνυμε!!!
Καλή Ανάσταση!

Τζούλια είπε...

Κωνσταντίνα μου δεν είναι δυνατόν να ξεχνούσα τη δική σου ζωγραφιά... Είναι εδώ και με το όνομά σου, απλώς "αφαίρεσα" τους στίχους που έγραψες, γιατί έπεσε λίγο νερό κι έκανε μουντζούρα...
Καλή Ανάσταση σου εύχομαι!

ΛΙΛΑ είπε...

Τι ωραίες ζωγραφιές! Ολη η τρυφερότητα της ψυχής σας αποτυπωμένη! Ολο το νόημα της Σταύρωσης, εκφρασμένο με τον καλύτερο τρόπο! Ευτυχώς που υπάρχετε κι εσείς για να μας δίνετε ελπίδα και ανάσα, στις δύσκολες και "άγριες" μέρες που περνάμε. Το τραγικό βέβαια είναι ότι κάποιες αθώες υπάρξεις σαν κι εσάς, εξακολουθούν να σταυρώνονται και να την πληρώνουν, καθημερινά. Για κάποιες αθώες υπάρξεις σαν κι εσάς δεν πρόκειται ποτέ να έρθει καμμιά "Ανάσταση". Κι όλοι εμείς είμαστε απλοί θεατές!

Καλό Πάσχα σε όλους σας! Οτι καλύτερο σε σας και στους δικούς σας ανθρώπους!

Σε σένα προσωπικά Τζούλια μου, εύχομαι να περάσεις πολύ όμορφα, να είσαι πάντα καλά και να συνεχίσεις να δημιουργείς μαζί με τα παιδιά, που κοντά σου θα γίνονται ακόμα πιο υπέροχα!

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είπε...

Καλή Αναγέννηση σε όλους μας! Υπέροχη η εικονογράφηση του ποιήματος από τα παιδιά!

kostantinaf@1 είπε...

καλη ανασταση κι απο εμενα κυρια τζουλια αλλα παλι δεν μπορω να βρω τη ζωγραφια μου μηπως νομιζατε πως σας εστειλε αυτο το μυνημα η αλλη κωσταντινα δηλαδη η κωσταντινα.Μ;

Κώστας Φωτεινάκης είπε...

Καλή Ανάσταση,
Πολύ ωραία ιδέα να συνδυαστεί η ζωγραφική των μαθητών με το ποίημα του Ν.Βρεττάκου.

Τζούλια είπε...

Κωνταντίνα μου γλυκιά... έχεις απόλυτο δίκιο!!!!
Πράγματι σε μπέρδεψα με την άλλη μας Κωνσταντίνα. Τη δική σου ζωγραφιά, που πραγματικά την είχα ξεχωρίσει ως την καλύτερη και την είχα αφήσει να τη βάλω πρώτη, την ξέχασα! Επανορθώνω αμέσως, ζητώντας σου χίλια συγνώμη!!!

Τζούλια είπε...

Ελευθερία ευχαριστούμε!
Σου ευχόμαστε κι εμείς ολόψυχα Καλή Ανάσταση!

Τζούλια είπε...

Καλή Ανάσταση Κώστα κι από μας!
σ΄ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια

πασχαλης είπε...

Δεν πρεπει ποτε να χανουμε την ελπιδα μας ΚΑΙ να σταματουμε τον αγωνα μας ..ΜΕ αυτο τον τροπο θα ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ για ολους μας.

skab tzampatzhs είπε...

μπραβο σας ειναι ολα πολυ ωραια!