Ταξιδέψαμε αυτές τις μέρες πολύ...Ακολουθήσαμε τα μονοπάτια του Νείλου, στις αχανείς ερήμους, παρέα με βεδουίνους καμηλιέρηδες. Μαγευτήκαμε από τους καταράκτες της Βικτώριας και τα αναρίθμητα ουράνια τόξα που σχηματίζουν οι ιριδισμοί στα νερά του Ζαμβέζη. Χαθήκαμε κι εμείς με τα παρακλάδια του ποταμού Οκαβάνγκο σ΄ενα δέλτα των θαυμάτων, ακολουθώντας τα χνάρια λιονταριών... Μείναμε έκθαμβοι από τα αδαμαντορυχεία της Ν. Αφρικής και σαστισμένοι από την εκμετάλλευση των φυσικών κι ανθρώπινων πόρων. Αμήχανοι για την πείνα. Ανυπεράσπιστοι μπροστά στο έγκλημα που συντελείται. Παιδιά να πεινούν. Παιδιά να τρέχουν να σωθούν. Παιδιά να πεθαίνουν. Παιδιά να χαμογελούν αδέξια μπροστά στο φακό μας...
Αφρική...
μια θλίψη
και μια χαρά μαζί...
ευχαριστούμε το 
4 σχόλια:
υπεροχο το video κυρια Τζουλια,μπραβο!!!!
Foarte interesant subiectul postat de tine. M-am uitat pe blogul tau si imi place si am sa mai revin sa-l vizitez. O zi buna
Cioara Andrei σίγουρα θέλεις να μας πεις κάτι ενδιαφέρον, είσαι σίγουρη ότι καταλαβαίνουν όλοι τη γλώσσα σου? Χρησιμοποίησε μια διεθνη γλώσσα την επόμενη φορά!
(write please in a national language) Γωγώ
ΚΥΡΙΑ ΤΖΟΥΛΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ.ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΤΟ ΒΑΛΑΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ,ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΩ.
Δημοσίευση σχολίου