Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

λάμπουν σαν δάκρυα τα χριστούγεννα


ένας μικρός χριστός γεννιέται πάλι αύριο
μόνος στον κόσμο
ένας μικρός χριστός που ζωγραφίζει θαμπά στο τζάμι
δέντρα για τα παιδιά
καράβια για τα όνειρα
ένα παραμύθι της αγάπης για τους απελπισμένους
παραμονή
και τα χιλιάδες φώτα της πλατείας
στα μάτια του λάμπουν σαν δάκρυα

Τόλης Νικηφόρου

37 σχόλια:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ είπε...

Κύριε Τόλη Νικηφόρου το ποιημα σας μου άρεσε πολύ ή μάλλον πάρα πολύ!
Μου δημιούργησε πολλές εικόνες και πολλά ωραία συναισθήματα.Συγχαρητήρια!!!

Nick είπε...

Κυριε Νικηφορου,
Το ποιημα σας ηταν φανταστικο.Ειχε πολλες εικονες και χρησιμοποιησατε ωραιες λεξεις και φρασεις.Επισης θα ηθελα να σας ρωτησω γιατι γραψατε ενα ποιημα με θλιψη για τα Χριστουγεννα;

Kωνσταντίνα είπε...

Ξέχασα να σας ρωτήσω τι νιώθατε όταν γράφατε το ποίημα;

Σπυρος είπε...

Κυριε Τολυ πως νιωθεται οταν ακουτε αυτο το ποιημα; Ειναι πολυωραι.

ΆΝΝΑ ΜΑΡΙΑ Δ. είπε...

Αγαπητέ κύριε Νηκιφόρου,
γράψατε ένα πρώτότυπο ποίημα που μας κατέπληξε όλους!Έιχατε κάποια προσωπική εμπειρία που σας έκανε να
εκφραστείτε με το ποίημα αυτό;

Greg είπε...

Πώς εμπνευστήκατε κύριε Νικηφόρου;
Τι σκεφτόσασταν όταν γράφατε αυτό το
ποίημα;

Μου άρεσε το ποίημα,γιατί ήταν πολύ
ρεαλιστικό.Είχε ωραίες προτάσεις, συγκινητικό και φανταστικό.Επίσης ή-
ταν πρωτότυπο,εκπληκτικό και μελαγχολικό.

Σπυρος Τρ. είπε...

Γιατι το ποιημα ειχε τοση θλιψη;
Το ποιημα αυτο συνδυαζει χαρα λυπη μαζι και φτιαχνει ενα πρωτοτυπο ποιημα που πολλοι θα το λατρεψουν

ΕΛΕΝΗ είπε...

ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΚΥΡΙΕ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΑΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ. ΜΕ ΚΑΝΑΤΕ ΝΑ ΣΥΓΚΙΝΗΘΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΦΕΡΕ ΠΟΛΛΕΣ ΕΚΟΝΕΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΑΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ.

ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ.ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΑΣ ΤΙ ΣΑΣ ΦΕΡΝΕΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ;

Poet είπε...

Καλημέρα, παιδιά.

Πριν απαντήσω στα σχόλια και τις ερωτήσεις σας, θα ήθελα να πω ότι είστε πολύ τυχεροί που έχετε μια δασκάλα σαν την κυρία Τζούλια. Μια δασκάλα με τόση αγάπη για τα παιδιά, τόση έμπνευση και τόσο κέφι να σας προσφέρει γνώση και ομορφιά από τον πλούτο της καρδιάς της και από τα θαύματα του κόσμου.

Έχω πάει σε πολλά σχολεία και θα ήθελα να δω τα προσωπάκια σας και να τα κουβεντιάσουμε όλα από κοντά αλλά θα πρέπει να αρκεστούμε σ' αυτή την ηλεκτρονική επικοινωνία. Την ευχαριστώ, σας ευχαριστώ και είμαι στη διάθεσή σας. Μη διστάσετε να με ρωτήσετε ό,τι θέλετε.

george είπε...

Κύριε Νικηφόρου το ποίημα ήταν πολύ μελαγχολικό αλλά ήταν ωραίο.Επίσης θέλω να σας ρωτήσω γιατί χρησιμοποιειτε μικρά γράμματα;

Νατασσα είπε...

Κύριε Νικηφόρου το ποίημά σας ήταν αρκετά συγκινητικό και μου άρεσε πάρα πολύ που δεν είχε ομοιοκαταληξία.Πιστεύω ότι αυτό το χριστουγεννίατικο ποίημα όποιοι το διαβάσουν θα τους αρέσει πάρα πολύ.Ακόμη πιστεύω ότι τα ποιήματα χωρίς ομοιοκαταληξία είναι πάρα πολύ έξυπνα από αυτά που έχουν!!!

ΠΏΣ ΕΠΝΕΥΣΤΗΚΑΤΕ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ;;;
ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟ ΓΡΑΨΑΤΕ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΘΕΜΑ ΟΠΩΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ;;;

ΚΩΝ/ΝΑ Φ είπε...

ΚΥΡΙΕ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ,
ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ. ΚΑΤΙ ΩΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΩ....
ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΚΑΤΕ ΝΑ ΓΡΑΨΕΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ?

Διονύσης είπε...

Κύριε Νικηφόρου
Μου άρεσε πολύ το ποίημά σας.
Όμως ποιος είναι ο μικρός Χριστός;

Poet είπε...

Κωνσταντίνα μου,

Πιστεύω ότι η παιδική αθωότητα είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε σ' αυτόν τον κόσμο. Είναι μεγάλη χαρά και τιμή για μένα να αρέσει ένα ποίημά μου στα παιδιά. Γιατί κι εγώ «κρύβω μέσα μου ένα παιδί απαρηγόρητο, που θάθελε να φτιάξει τη ζωή στα μέτρα της καρδιάς του».

Σε ευχαριστώ θερμά.

Poet είπε...

Καλέ μου Νίκο,

Έγραψα ένα ποίημα με θλίψη για τα Χριστούγεννα γιατί, ακόμη και στις πιο λαμπρές γιορτές, υπάρχει πολύς πόνος, πολλή μοναξιά, πολλή θλίψη στον κόσμο. Και γιατί ήμουν κι εγώ ένα θλιμμένο παιδί. Οι γονείς μου είχαν χωρίσει στα έξι μου χρόνια και ξαναείδα τη μητέρα μου στα δεκαπέντε μου.

Antonis είπε...

Μου αρέσει όλο το ποίημα αλλά πολύ μου αρέσει εκεί που γράφετε για το παιδί που ζωγράφιζε στο τζάμι.

ΜΑΡΙΑ είπε...

ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΡΙΕ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΑΣ ΗΤΑΝ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΩΡΑΙΟΥΣ ΣΤΟΙΧΟΥΣ . ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΩ ΠΩΣ ΣΚΕΦΤΗΚΑΤΕ ΝΑ ΓΡΑΨΕΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ? ΕΧΕΤΕ ΖΗΣΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ?

Έλενα είπε...

Το ποιημα ηταν υπεροχο ενθουσιαστηκαμε ολοι.Με τις υπεροχες
περιγραφες σας αφησατε τον καθενα απο εμας να φανταστει το παιδι που ζωγραφιζει στο τζαμι και να εχει μια μοναδικη εικονα.ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ!!!


Πώς μπορεσατε σε ενα ποιημα για τα Χριστουγεννα άρα αγαπης και χαρας να δωσετε σημασια στους απελπισμενους και φτωχους;;;;

Poet είπε...

Ένα ποίημα γράφεται με μεγάλη συναισθηματική φόρτιση, Κωνσταντίνα μου. Ένιωθα λοιπόν ότι ο δάσκαλος της αγάπης δεν κατόρθωσε να αλλάξει τον κόσμο. Πρόσφερε τον παρήγορο λόγο του και την πιο παρήγορη πράξη του, θυσιάστηκε αλλά δεν άλλαξε τον κόσμο. Πιστεύω ότι το ήξερε αυτό από την αρχή. Γι' αυτό λοιπόν «τα χιλιάδες φώτα της πλατείας, στα μάτια του λάμπουν σαν δάκρυα».

Poet είπε...

Νιώθω την ίδια συναισθηματική φόρτιση που ένιωσα όταν το πρωτοέγραψα, Σπύρο μου. Μερικές φορές δακρύζω.

Poet είπε...

Ναι, Άννα Μαρία μου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πλατεία Δικαστηρίων της Θεσσαλονίκης, μια απέραντη έρημη αλάνα τα χρόνια εκείνα. Πολλές φορές ήμουν μόνος στο σπίτι, κολλούσα τη μύτη μου στο τζάμι της μπαλκονόπορτας και έβλεπα έξω το χιόνι και τον Βαρδάρη να σαρώνει την πλατεία, τους ανθρώπους να διασχίζουν τουρτουρίζοντας την ερημιά, τυλιγμένοι όσο μπορούσαν στα σακκάκια τους (το παλτό ήταν σπάνιο την εποχή εκείνη). Έβλεπα και τις γιορτές και τα φώτα. Αυτή την εικόνα της παιδικής μου ηλικίας προσπάθησα να μεταφέρω στο ποίημα.

Poet είπε...

Σ' ευχαριστώ θερμά, Γρηγόρη μου.

Η έμπνευση είναι ένα μυστήριο. Προέρχεται βέβαια από τα προσωπικά μου βιώματα, όπως τα περιέγραψα παραπάνω, αλλά πηγάζει και από την ψυχή. Από τους γονείς μας, από όλα όσα μας κληροδότησαν οι προηγούμενες γενιές. Μπορεί μάλιστα να εμφανιστεί σε μια ανύποπτη στιγμή. Όπως λέω σε ένα άλλο ποίημα μου, «το ποίημα επιλέγει τον δικό του χρόνο για να γεννηθεί».

Poet είπε...

Νομίζω ότι το έχω ήδη πει, Σπύρο Τρ. Ο κάθε ποιητής στην ουσία περιγράφει τον εαυτό του, γράφει εκείνο που ο ίδιος είναι. Η χαρά αναλλάσσεται με τη θλίψη μέσα μου, ο ουρανός με την άβυσσο.

Poet είπε...

Χαίρομαι που σε συγκίνησε το ποίημα, Ελένη μου, και σε ευχαριστώ.

Όταν το ξαναδιαβάζω, έρχεται αμέσως στο μυαλό μου το παιδί που υπήρξα. Αυτό το παιδί ποτέ δεν χάθηκε. Είναι εκεί, άλλοτε ζωηρό και άτακτο, συχνά βουβό ή δακρυσμένο, πάντοτε όμως ολοζώντανο. Το παιδί που υπήρξα και το παιδί που είμαι.

Poet είπε...

Γιώργο μου (με το όνομα του αδερφού μου), το μικρά γράμματα (ή πεζά) είναι καθαρά θέμα αισθητικής. Μου δίνουν μια πιο αρμονική οπτική αίσθηση.

Poet είπε...

Σ' ευχαριστώ, Νατάσσα μου.

Τα ποιήματα με ομοιοκαταληξία ονομάζονται παραδοσιακά, σε αντίθεση με την ελεύθερη ή νεωτερική ποίηση. Η μεγάλη στροφή έγινε μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο με τους νεωτερικούς ποιητές του μεσοπολέμου (Σεφέρη, Ελύτη, Ρίτσο κ.α.)

Ένα καλό ποίημα μπορεί βέβαια να γραφεί με οποιοδήποτε τρόπο, συμφωνώ όμως μαζί σου ότι ο ελεύθερος στίχος ελευθερώνει τον ποιητή από τα τεχνητά δεσμά και του δίνει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες.

Ναι, με συγκινεί και με ταράζει η δυστυχία στον κόσμο. Γράφω λοιπόν για τον εαυτό μου, για τ' αδέρφια μου όπου γης και για κάθε σκεπτόμενο και ευαίσθητο άνθρωπο.

Poet είπε...

Νομίζω, Κων/να Φ., ότι έχω ήδη απαντήσει την ερώτησή σου. Με εμπνέει η αθωότητα, πάντοτε με εμπνέει η αθωότητα. Και τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη μου γιορτή.

Σ' ευχαριστώ θερμά για τα καλά σου λόγια. Να περάσεις ωραίες γιορτές με τους γονείς σου, τους φίλους σου και όλους τους αγαπημένους σου.

Poet είπε...

Ο μικρός Χριστός, Διονύση μου, είναι ο δάσκαλος της αγάπης που έζησε και μαρτύρησε πριν δύο χιλιάδες χρόνια.

Είναι όμως κι εσύ, είναι εγώ, είναι κάθε παιδί σε οποιαδήποτε εποχή. Ιδίως τα παιδιά που ζουν στις φτωχές χώρες και δεν έχουν καμία ελπίδα σ' αυτό τον κόσμο. Ο μικρός Χριστός είναι ο κάθε άνθρωπος, το κάθε ζωντανό πλάσμα «που αξίζει ένα θαύμα καθημερινό και ζει μέσα στον πόνο και τον θάνατο».

Ο μικρός Χριστός είναι το μήνυμα της αγάπης και της αλληλεγγύης, είναι ο πλούτος της καρδιάς που μοιράζεται απλόχερα στον κόσμο.

Poet είπε...

Έτσι ζωγράφιζα εγώ, Αντώνη μου, στο τζάμι της μπαλκονόπορτας. Όπως ήταν παγωμένο, το θάμπωνα με το χνώτο μου και έκανα διάφορα σχήματα με τα δάχτυλα μου.

Ίσως το κάνω και τώρα. Μόλις το δοκίμασα εδώ πλάι και γίνεται μια χαρά.

οι μαθητές και οι μαθήτριες του Στ1 είπε...

κ. Τόλη Νικηφόρου, σας ευχαριστούμε πολύ που απαντήσατε στις ερωτήσεις μας. Μακάρι να μπορούσατε να μας επισκεφτείτε στην τάξη μας! Σας ευχόμαστε καλές γιορτές και με υγεία και ευτυχία το 2010

Poet είπε...

Δεν πρόλαβα προηγουμένως να απαντήσω στην Μαρία και την Έλενα γιατί έπρεπε να φύγω για διάφορες δουλειές που είχα. Τις ευχαριστώ θερμά τώρα για τα καλά τους λόγια και πιστεύω ότι και τα δικά τους ερωτήματα απαντήθηκαν από τα όσα είπα στα άλλα παιδιά.

Poet είπε...

Καλά μου παιδιά, να ξέρετε ότι όλοι μας είμαστε μαθητούδια στο μεγάλο σχολείο της ζωής και ότι η διαδικασία και η χαρά της μάθησης δεν τελειώνει ποτέ.

Ευχαριστώ θερμά για τις ευχές σας και σας εύχομαι με τη σειρά μου να περάσετε τα Χριστούγεννα και να υποδεχτείτε τον καινούριο χρόνο με υγεία και αγάπη, μέσα στη θαλπωρή της οικογένειας και των φίλων σας.

Ίσως κάποτε να έχω τη χαρά να σας γνωρίσω από κοντά. Καλή χρονιά.

55fm είπε...

Υπέροχη δασκάλα Τζούλια,υπέροχα παιδιά και υπέροχε ποιητή Τόλη,απλά υποκλίνομαι...
Είστε σπουδαίοι άνθρωποι!
Καλές γιορτές με υγεία και αγάπη!

ΛΙΛΑ είπε...

Να υποκλιθώ κι εγώ με τη σειρά μου στα θαυμάσια παιδιά, στη θαυμάσια δασκάλα και στον καταπληκτικό και τόσο ανθρώπινο και γεμάτο συναίσθημα και παιδική αθωότητα ποιητή!
Είναι πραγματικά παρήγορο να βλέπεις πως υπάρχουν ακόμα τόσο υπέροχοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ, που να μπορούν να εμπνεύσουν τα παιδιά μας και να μπορούν να τους μεταδώσουν τις πραγματικές αξίες και αλήθειες της ζωής!

Καλά Χριστούγεννα σε όλους σας!
Με αγάπη, υγεία, χαρά και πολλές, πολλές όμορφες στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπάτε!

Τζούλια είπε...

Όλγα μου τον θαυμασμό μου όλο στον ποιητή μας που άντεξε την "ανάκριση" που του κάναμε και μας έγραψε τόσο όμορφα σχόλια. Σήμερα όλα τα παιδιά ήταν ενθουσιασμένα για τις απαντήσεις που πήραν...
σου ευχόμαστε όλοι μας καλές γιορτές!!!

Τζούλια είπε...

Ναι Λίλα μου, υπάρχουν ευτυχώς και σπουδαίοι άνθρωποι, και σπουδαία κείμενα που χάνονται μέσα στην πληθώρα των ημερών μας. Και δυστυχώς η λογοτεχνία κια η ποίηση συνεχώς εξοστρακίζονται από το ελληνικό σχολειό...

καλές γιορτές από όλους μας, με υγεία και αγάπη γύρω σου

πασχαλησ είπε...

ειναι λιγο λυπητερο αλλα και πολυ ωραιο...κυριε τολη να συνεχισετε να γραφετε ποιηματα γιατι...πιστευτεμε....ειναι πολυ cool...