Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

Μάθημα πρώτο: Οδηγίες για τη Νέα Γρίπη

(τα παιδιά να απομακρύνονται όσο το δυνατόν το ένα από το άλλο...)

Ποτέ δεν μου άρεσαν οι οδηγίες…οι στείρες και αυστηρές φόρμες μιας γλώσσας ακαταλαβίστικης ...οι οδηγίες χρήσης των συσκευών, οι οδηγίες προς ναυτιλλόμενους…
Πόσο μάλιστα οι οδηγίες προς τους εκπαιδευτικούς για την επερχόμενη πανδημία …
Αυτές τις μέρες, αρχή της σχολικής χρονιάς, που κανονικά θα έπρεπε να προετοιμάζουμε το υλικό μας, τα βιβλία μας, τις τάξεις μας για την υποδοχή των μαθητών την Παρασκευή,το σχολείο μοιάζει περισσότερο με νοσοκομείο, παρά με εκπαιδευτήριο… Αντί να ασχολούμαστε με τα χίλια δυο προβλήματα και τις ελλείψεις των σχολείων μας, επιφορτιστήκαμε επιπλέον και τη νέα γρίπη. Οι συζητήσεις και οι συνεδριάσεις μας δεν αφορούν πια καθόλου την ύλη των μαθημάτων, το σχολικό εξοπλισμό, τα μολύβια και τα βιβλία, αλλά τα αντισηπτικά διαλύματα, τους κάδους με ποδοκίνητο καπάκι, τις μάσκες και τα γάντια μιας χρήσης… Αφού τελικά ο όλος σχεδιασμός για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της πανδημίας(;) εναποτίθεται στους…εκπαιδευτικούς… και στις σχολικές μονάδες με πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση για την αγορά όλου αυτού του (παρα)ιατρικού εξοπλισμού.
Με μια εγκύκλιο 17 σελίδων μάς «ενημερώνουν», μας «επιμορφώνουν» για τόσο σοβαρά θέματα της δημόσιας υγείας και μας καθιστούν ουσιαστικά υπεύθυνους για την περαιτέρω ενημέρωση γονιών, μαθητών, αλλά και για την τήρηση των απαραίτητων μέτρων υγιεινής στα σχολεία…
Οδηγίες που οι περισσότερες είναι ανέφικτες στην ελληνική σχολική πραγματικότητα, αφού οι περισσότερες σχολικές μονάδες λειτουργούν χωρίς μόνιμη καθαρίστρια, τα παιδιά συνωστίζονται κυριολεκτικά σε μικρές αίθουσες διδασκαλίας, ή προαυλίζονται σε μικρούς χώρους. Γιατί ναι μπορώ να δείξω τον τρόπο να πλένουν οι μαθητές και οι μαθήτριές μου σωστά τα χέρια τους και να τονίσω τη σημασία που έχει αυτή η συνήθεια για την προσωπική τους υγιεινή, αλλά δεν μπορώ να ελέγξω την τήρηση αυτού του μέτρου, κι αδυνατώ εντελώς να βάλω μια μάσκα και να μεταφέρω το τρομοκρατημένο παιδάκι της πρώτης δημοτικού, που θα φτερνιστεί, στον ειδικό χώρο απομόνωσης. Και πώς να φροντίσω να τηρείται απόσταση ανάμεσα στα θρανία, όταν υπάρχουν τάξεις με 27 και πλέον παιδιά; Χιλιάδες τα αναπάντητα ερωτηματικά… αλλά οι απαντήσεις δόθηκαν μέσα από τις οδηγίες.

(τα παιδιά να προαυλίζονται με διασπορά...)

Ξέρω πως θα κάνουμε πάλι φιλότιμα τα πάντα, θα γίνουμε υδραυλικοί να ελέγχουμε το αποχετευτικό σύστημα του σχολείου μας, θα γίνουμε γιατροί και νοσοκόμοι, θα γίνουμε ελεγκτές κάδων και απορριμμάτων, σύμβουλοι υγείας και ψυχολόγοι και δεν ξέρω τι άλλο ακόμη, όμως προσωπικά φοβάμαι… Όχι τη νέα γρίπη (αυτή γρίπη είναι θα περάσει) αλλά τη συνεχή απαξίωση του ελληνικού σχολείου και του έλληνα εκπαιδευτικού, που έρχεται άνωθεν και αμετάκλητα με τη μορφή δήθεν οδηγιών... αλλά κι αυτά τα έρμα τα παιδάκια που θα μισήσουν στο τέλος το σχολείο και θα έρχονται όχι με μάσκες, αλλά κάπως έτσι:

με αποστροφή...




Τζούλια Φορτούνη, δασκάλα
τώρα και γιατρός...


Μέτρα πρόληψης κατά της διασποράς της γρίπης Α(Η1Ν1) στις Σχολικές Μονάδες και φορείς που προσφέρουν εκπαιδ...

14 σχόλια:

Ελένη Μπέη είπε...

Σωστή η τοποθέτησή σου, αγαπητή συναδέλφισσα.

Τα μέτρα αυτά υπογραμμίζουν πως οι δάσκαλοι δεν είμαστε παρά χαμάληδες, τα παιδιά για όλες τις δουλειές κι όχι επιστήμονες που έχουν συγκεκριμένη αποστολή.

Πέραν της απαξίωσης που χαίρουμε από την πολιτεία (κοινό μυστικό για τους νοήμονες) και που την κάνουν πασιφανή τα ...μέτρα, τα ίδια αυτά μέτρα είναι για γέλια, καθώς δείχνουν πως η ίδια η πολιτεία δε φαίνεται να έχει πραγματική εικόνα της κατάστασης στα σχολεία (υποδομές, κ.τ.ό.) και επιχειρεί να προστατέψει τους μαθητές με ανέφικτους τρόπους.

Αντίδραση της ΔΟΕ δεν έχω υπ' όψιν μου, ξέρεις εσύ κάτι;

Καλημέρα και καλή σχολική χρονιά!

Μαρια Νικολαου είπε...

Και το αποχετευτικο σύστημα να ελέγχετε, και τα παντα να ειναι καθαρά , αλλα ως εκει.
Μην πανικοβάλλεστε και μην πανικοβάλλετε.
Τιποτα δεν ειναι οπως φαινεται...

Καλημερα και καλο ξεκίνημα

κ.Τζούλια είπε...

έτσι είναι ακριβώς όπως τα λες και τα ξέρεις πολύ καλά κι από μέσα Νερένια μου...
αυτοί που έγραψαν αυτές τις οδηγίες μάλλον θα τέλειωσαν κανένα αμερικάνικο κολέγιο, αλλιώς δεν εξηγείται η ανεδαφικότητά τους...
Όσο για τη ΔΟΕ σίγουρα θα αντέδρασε γιατί άκουσα σήμερα τον υπουργό να κατηγορεί τους εκπροσώπους των δασκάλων επειδή διαμαρτύρονται για την έλλειψη προσωπικού για τον καθαρισμό των σχολείων...γιατί με τις διαμαρτυρίες τους δίνουν ψευδή εικόνα στον κόσμο και σπέρνουν λέει τον πανικό (άκουσον άκουσον!!!)
και πώς τα σχολεία είναι καθ'όλα έτοιμα να αντιμετωπίσουν τη νέα γρίπη... (λέω στον αγιασμό μεθαύριο να βάλω τ΄άσπρα μου να με συνηθίζουν τα παιδιά)

κατά τα άλλα καλή σχολική χρονιά να έχουμε και εις ανώτερα...
....
καλώς ήρθες στη γειτονιά μας

κ.Τζούλια είπε...

φυσικά και δεν είναι τίποτα όπως φαίνεται Μαρία μου...
ειδικά σ΄ αυτή τη χώρα...

ευχαριστώ για τις ευχές...

55fm είπε...

Tζούλια μου καλημέρα.
Απερίγραπτη η κατάσταση!
Η ανάρτησή σου εξαιρετική.
Τώρα που το σκέφτομαι το άσπρο,σαν χρώμα. πρέπει να σου πάνε πολύ...
Πόσο εύκολο είναι, να αποκτήσεις πολλές ειδικότητες σε αυτή τη χώρα!
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου καλή δύναμη και καλή σχολική χρονιά!

Poet είπε...

"Only when I laugh !"

Αυτή η ιστορία μου θυμίζει ένα παλιό βρετανικό ανέκδοτο. Έπιασαν οι άγριοι δυο περιηγητές, τους έδεσαν σ' ένα δέντρο και άρχισαν να κάνουν σκoποβολή επάνω τους με βέλη. Έτσι καρφωμένοι λοιπόν όπως ήταν, γυρίζει ο ένας στον άλλο και τον ρωτάει : «Πονάς;» Και ο άλλος : «Μόνον όταν γελάω».

Κατά τα άλλα, πολύ χαριτωμένες οι φατσούλες των παιδιών, ακόμη και με τις μάσκες. Καλό κουράγιο, Τζούλια, καλό κουράγιο, δάσκαλοι και μαθητές, και καλή χρονιά.

κ. Τζούλια είπε...

έτσι είναι Όλγα μου, όμως όταν αντίκρισα χτες τα 15 ζευγάρια των παιδικών ματιών που με εξέταζαν με λαχτάρα και αγωνία για τη νέα σχολική χρονιά, διαλύθηκε όλη αυτή η τρομολαγνεία...
έμεινε μόνο αυτό που τελικά είναι και το πιο σημαντικό...
το πώς θα κάνω και πάλι καλύτερα αυτό που αγαπώ: τη δασκάλα και τη μαθήτρια μαζί...

κ.Τζούλια είπε...

Είναι γιατί τα παιδιά δε φοράνε ποτέ μάσκες, είναι γιατί τα μάτια τους χαμογελούν ακόμα, και μαζί τους χαμογελώ κι εγώ κι ας πονάει η πληγή...

Σ΄ευχαριστώ πολύ Ποιητή μου, εξάλλου σκέφτομαι να σε εγγράψω και σένα μετεξεταστέο στην ίδια τάξη...

IZA είπε...

Κάποια στιγμή φοβήθηκα ότι ο παπάς θα έρραινε τα παιδιά με αντισηπτικό κι όχι με αγιασμό. Καλή χρονιά, με ψυχραιμία κι όχι υπερβολές.

κ.Τζούλια είπε...

η δουλειά με τα παιδιά δεν αφήνει περιθώρια για υπερβολές...
όλα θα ξεφουσκώσουν, μόλις μπούμε στην τάξη...

καλώς ήρθες ΙΖΑ

Poet είπε...

Στην ίδια τάξη !!! Ευχαριστώ.

Οι συμμαθητές μου της έκτης αταξίας έχουν φύγει αλλά εγώ δεν το κουνάω ρούπι. Βρήκα και τον τρόπο για να μην σας κατηγορήσει κανείς για εύνοια, κυρία Τζούλια. Δεν θα διαβάζω καθόλου την επόμενη δεκαετία.

κ. Τζούλια είπε...

Κι όμως Τόλη η έκτη αταξία είναι ακόμα εδώ... Επειδή είμαι στην ίδια αίθουσα με πέρυσι τους βλέπω παντού... ακόμα και στα πρόσωπα των νέων μαθητών μου διακρίνω χαρακτηριστικά τους. Άσε που έρχονται όλα μαζί παρέες παρέες, μόλις σχολάνε από το γυμνάσιο να μου πουν τα νέα τους... Αλλά και τα καινούρια εκτάκια είναι υπέροχα παιδιά και σίγουρα θα ενσωματωθείς στην παρέα τους...

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ είπε...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΥΡΙΑ ΤΖΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ
ΟΜΟΡΦΑ ΣΑΣ ΛΟΓΙΑ.

κ.Τζούλια είπε...

Κωνσταντίνα μου είστε υπέροχα παιδιά κι αν καταφέρουμε να γίνουμε μια ενωμένη και δυνατή τάξη θα κάνουμε θαύματα...