Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Ειρήνη



Όταν παίζει ένα παιδί είναι η Ειρήνη

Στο χαμόγελο ενός παιδιού είναι η Ειρήνη

Μια ζεστή αγκαλιά είναι η Ειρήνη

Ένα ανθισμένο λουλούδι είναι η Ειρήνη

Όταν κοιμάται ένα μωρό είναι η Ειρήνη

Ένας πολύχρωμος χαρταετός είναι η Ειρήνη

Ειρήνη είναι οι μικρές χαρές της ζωής

Ειρήνη είναι το χέρι που σου προσφέρω

Και που αύριο θα μου προσφέρεις κι εσύ

Ειρήνη είναι να μοιραστώ ένα κομμάτι ψωμί μαζί σου

Ειρήνη είναι να μείνω έξω από τη σπηλιά

Αν η σπηλιά χωράει μόνο εμένα

Ειρήνη είναι να ψαρεύουμε και οι δυο

Με το δικό μου αγκίστρι

Η Ειρήνη είναι χαρά, ένα λευκό περιστέρι

Στα μικρά μας χέρια

Μονάχα αυτό

Τίποτ’ άλλο δεν είναι η Ειρήνη

















4 σχόλια:

έκτη φασαρία είπε...

Με αφορμή το ποίημα του Ρίτσου "Ειρήνη" γράψαμε και ζωγραφίσαμε ομαδικά κι εμείς τη δική μας Ειρήνη...
Όπως τη βλέπουμε με τα παιδικά μας μάτια...

ΛΙΛΑ είπε...

Εκτη φασαρία σκίσατε πάλι! Μπράβο σας! Καλή συνέχεια και καθώς το όμορφο και δημιουργικό ταξίδι σας πλησιάζει προς το τέλος, σας εύχομαι το "μαγισσάκι" νσ σας ανοίγει καινούριους ορίζοντες, να σας συντροφεύει πάντα και νσ σας δίνει κουράγιο, δύναμη και ελπίδα στο δύσκολο, αλλά και "μαγικό" δρόμο που ανοίγεται μπροστά σας!
Καλή σας μέρα!

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο παιδάκια,
πολύ όμορφες οι ζωγραφιές σας και αισιόδοξο το μήνυμα που αφήνουν τα λόγια σας. 'Ετσι πρέπει να είναι ο κόσμος μας σε καιρό ΕΙΡΗΝΗΣ. Εσείς πρέπει πάντα να αγωνίζεστε για να κρατήσετε ζωντανό αυτό τον όμορφο φανταστικό.... κόσμο!!
Εύγε και πάλι εύγε
Γωγώ

Poet είπε...

Μπράβο, παιδιά. Με όλη μου την καρδιά, μπράβο σε σας και τη δασκάλα σας. Εσείς δεν είστε η έκτη φασαρία, είστε η έκτη έμπνευση και δημιουργία. Η έκτη ειρήνη και αγάπη.

Θα ήθελα όμως από σας κάτι πιο δύσκολο. Θα το ήθελε η δασκάλα σας, πιστεύω, οι γονείς σας, όλος ο κόσμος. Όσες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίσετε στη ζωή σας αργότερα, να παραμείνετε πάντα αγνοί και αθώοι, ωραίοι όπως τώρα. Να παραμείνετε παιδιά. Αυτό θα είναι το πιο ωραίο ποίημα και η πιο ωραία ζωγραφιά στον κόσμο.