Μάθημα πρώτο: Οδηγίες για τη Νέα Γρίπη

(τα παιδιά να απομακρύνονται όσο το δυνατόν το ένα από το άλλο...)

Ποτέ δεν μου άρεσαν οι οδηγίες…οι στείρες και αυστηρές φόρμες μιας γλώσσας ακαταλαβίστικης ...οι οδηγίες χρήσης των συσκευών, οι οδηγίες προς ναυτιλλόμενους…
Πόσο μάλιστα οι οδηγίες προς τους εκπαιδευτικούς για την επερχόμενη πανδημία …
Αυτές τις μέρες, αρχή της σχολικής χρονιάς, που κανονικά θα έπρεπε να προετοιμάζουμε το υλικό μας, τα βιβλία μας, τις τάξεις μας για την υποδοχή των μαθητών την Παρασκευή,το σχολείο μοιάζει περισσότερο με νοσοκομείο, παρά με εκπαιδευτήριο… Αντί να ασχολούμαστε με τα χίλια δυο προβλήματα και τις ελλείψεις των σχολείων μας, επιφορτιστήκαμε επιπλέον και τη νέα γρίπη. Οι συζητήσεις και οι συνεδριάσεις μας δεν αφορούν πια καθόλου την ύλη των μαθημάτων, το σχολικό εξοπλισμό, τα μολύβια και τα βιβλία, αλλά τα αντισηπτικά διαλύματα, τους κάδους με ποδοκίνητο καπάκι, τις μάσκες και τα γάντια μιας χρήσης… Αφού τελικά ο όλος σχεδιασμός για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της πανδημίας(;) εναποτίθεται στους…εκπαιδευτικούς… και στις σχολικές μονάδες με πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση για την αγορά όλου αυτού του (παρα)ιατρικού εξοπλισμού.
Με μια εγκύκλιο 17 σελίδων μάς «ενημερώνουν», μας «επιμορφώνουν» για τόσο σοβαρά θέματα της δημόσιας υγείας και μας καθιστούν ουσιαστικά υπεύθυνους για την περαιτέρω ενημέρωση γονιών, μαθητών, αλλά και για την τήρηση των απαραίτητων μέτρων υγιεινής στα σχολεία…
Οδηγίες που οι περισσότερες είναι ανέφικτες στην ελληνική σχολική πραγματικότητα, αφού οι περισσότερες σχολικές μονάδες λειτουργούν χωρίς μόνιμη καθαρίστρια, τα παιδιά συνωστίζονται κυριολεκτικά σε μικρές αίθουσες διδασκαλίας, ή προαυλίζονται σε μικρούς χώρους. Γιατί ναι μπορώ να δείξω τον τρόπο να πλένουν οι μαθητές και οι μαθήτριές μου σωστά τα χέρια τους και να τονίσω τη σημασία που έχει αυτή η συνήθεια για την προσωπική τους υγιεινή, αλλά δεν μπορώ να ελέγξω την τήρηση αυτού του μέτρου, κι αδυνατώ εντελώς να βάλω μια μάσκα και να μεταφέρω το τρομοκρατημένο παιδάκι της πρώτης δημοτικού, που θα φτερνιστεί, στον ειδικό χώρο απομόνωσης. Και πώς να φροντίσω να τηρείται απόσταση ανάμεσα στα θρανία, όταν υπάρχουν τάξεις με 27 και πλέον παιδιά; Χιλιάδες τα αναπάντητα ερωτηματικά… αλλά οι απαντήσεις δόθηκαν μέσα από τις οδηγίες.

(τα παιδιά να προαυλίζονται με διασπορά...)

Ξέρω πως θα κάνουμε πάλι φιλότιμα τα πάντα, θα γίνουμε υδραυλικοί να ελέγχουμε το αποχετευτικό σύστημα του σχολείου μας, θα γίνουμε γιατροί και νοσοκόμοι, θα γίνουμε ελεγκτές κάδων και απορριμμάτων, σύμβουλοι υγείας και ψυχολόγοι και δεν ξέρω τι άλλο ακόμη, όμως προσωπικά φοβάμαι… Όχι τη νέα γρίπη (αυτή γρίπη είναι θα περάσει) αλλά τη συνεχή απαξίωση του ελληνικού σχολείου και του έλληνα εκπαιδευτικού, που έρχεται άνωθεν και αμετάκλητα με τη μορφή δήθεν οδηγιών... αλλά κι αυτά τα έρμα τα παιδάκια που θα μισήσουν στο τέλος το σχολείο και θα έρχονται όχι με μάσκες, αλλά κάπως έτσι:

με αποστροφή...

Τζούλια Φορτούνη, δασκάλα
τώρα και γιατρός...


Μέτρα πρόληψης κατά της διασποράς της γρίπης Α(Η1Ν1) στις Σχολικές Μονάδες και φορείς που προσφέρουν εκπαιδ...