H e-πέμπτη αταξία στη χώρα των θαυμάτων

Η e-πέμπτη αταξία αναζητά τον ασημένιο δρόμο της. Παρέα με το σκαντζόχοιρο τον Πορκιουπίνο, τη σοφή χελώνα Ντίνκα και τον Ουνίκλ το σαλιγκάρι ακολουθούν τα πολύχρωμα μονοπάτια του ουράνιου τόξου. Πόσα μυστικά και θαύματα δεν κρύβει αυτό το δάσος! Πόσες συναντήσεις με ζώα, ήρωες παραμυθιών, βιβλίων κλπ! Βέβαια εμείς καμιά φορά θα ακολουθούμε κι ένα ποντίκι σε άλλα πιο δαιδαλώδη μονοπάτια στο παγκόσμιο δάσος που λέγεται διαδίκτυο! (τι e- αταξία είμαστε άλλωστε!). Όμως οι φίλοι μας τα ζώα θα μας περιμένουν πάντα σ΄ένα ξέφωτο, να συνεχίσουμε όλοι μαζί τον ασημένιο δρόμο μας. Ακολουθήστε μας σ΄ αυτό το μαγεμένο ταξίδι της γνώσης και της φαντασίας, του λογισμού και του ονείρου...

http://e-pemptiataxia.blogspot.com/

ήδη θα το κατάλαβες...οι Ιθάκες και τα μαγισσάκια τι σημαίνουν...

Τελικά παίδες...μπορεί να ταλαιπωρηθήκαμε όλη τη χρονιά, να ταξιδεύαμε στις πέρα θάλασσες, αλλά το βρήκαμε το μαγισσάκι... (όχι που δεν θα το βρίσκαμε...τι πειρατές του ονείρου είμαστε!!!)

Κι όχι μόνο ένα, αλλά 15! Πλημμύρισε η αίθουσα εκδηλώσεων, πλημμύρισε το σχολείο μαγισσάκια...

Φυλάξτε τα λοιπόν καλά μέσα σε ένα μικρό συρταράκι στην ψυχή σας... και μην τα ξεχάσετε εκεί μέσα κλειδωμένα... αυτά έχουν τα φτερά για να πετάξετε... κι αυτά κρατούν το μαγικό ραβδάκι να σας βοηθήσουν στις δύσκολες στιγμές σας...

Θα σας αποχαιρετήσω με ένα τεράστιο ποίημα (όχι στο μέγεθος, αλλά στη σημασία) που μιλάει κι αυτό για τα μεγάλα ταξίδια, σαν αυτό που κάναμε μαζί όλη τη χρονιά... σαν αυτά που θα κάνετε στο άλλο σχολείο που θα πάτε...

Ειρήνη

Όταν παίζει ένα παιδί είναι η Ειρήνη

Στο χαμόγελο ενός παιδιού είναι η Ειρήνη

Μια ζεστή αγκαλιά είναι η Ειρήνη

Ένα ανθισμένο λουλούδι είναι η Ειρήνη

Όταν κοιμάται ένα μωρό είναι η Ειρήνη

Ένας πολύχρωμος χαρταετός είναι η Ειρήνη

Ειρήνη είναι οι μικρές χαρές της ζωής

Ειρήνη είναι το χέρι που σου προσφέρω

Και που αύριο θα μου προσφέρεις κι εσύ

Ειρήνη είναι να μοιραστώ ένα κομμάτι ψωμί μαζί σου

Ειρήνη είναι να μείνω έξω από τη σπηλιά

Αν η σπηλιά χωράει μόνο εμένα

Ειρήνη είναι να ψαρεύουμε και οι δυο

Με το δικό μου αγκίστρι

Η Ειρήνη είναι χαρά, ένα λευκό περιστέρι

Στα μικρά μας χέρια

Μονάχα αυτό

Τίποτ’ άλλο δεν είναι η Ειρήνη

Πρωτομαγιά: δεν είναι αργία είναι απεργία

• 
  
• Η πρώτη του Μάη γιορτάζεται σε όλη την Ελλάδα με εκδρομές στην ανοιξιάτικη φύση. Το μαγιάτικο στεφάνι, φτιαγμένο με αγριολούλουδα είναι ένα από τα πιο όμορφα έθιμα της ελληνικής παράδοσης. Όμως η Πρωτομαγιά δεν είναι μόνο μέρα γιορτής της φύσης, αλλά και μέρα μνήμης για τους μεγάλους εργατικούς αγώνες. Γι' αυτό και ονομάζεται εργατική Πρωτομαγιά.
• 
  
• 
• 
  
  

Την 1η Μαϊου του 1886, στην Αμερική, 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη τη χώρα. Στο Σικάγο συγκεντρώθηκαν εκείνο το πρωί του Σαββάτου, που τότε ήταν εργάσιμη μέρα, πάνω από 80.000 εργάτες με τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους, για να διαδηλώσουν ειρηνικά στην πλατεία Haymarket. Αίτημά τους ήταν η μείωση ωρών εργασίας και σύνθημά τους "Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυσης , οχτώ ώρες ύπνο". Στη γύρω περιοχή είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1350 άτομα, οπλισμένα με πολυβόλα. Περίμεναν το σύνθημα να δράσουν.

(Η σφαγή στην πλατεία Haymarket στο Σικάγο )

Κι ενώ το πλήθος της διαδήλωσης παρακολουθούσε τις οδηγίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάζει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε μέσα από το πλήθος και αστυνομικοί μαζί με μπράβους άρχισαν να χτυπούν τους συγκεντρωμένους, χωρίς διάκριση. Πόσα ακριβώς άτομα σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν δεν έγινε ποτέ γνωστό. Οχτώ άτομα, διευθυντές εφημερίδων δικάστηκαν σε μια φτιαχτή δίκη και καταδικάστηκαν σε θάνατο.


Μετά από αυτή την αιματηρή διαδήλωση, στο Παρίσι το 1898, οι ηγέτες των εργατικών και σοσιαλιστικών κινημάτων καθιέρωσαν ομόφωνα την εργατική Πρωτομαγιά σε ανάμνηση του αγώνα των εργατών στο Σικάγο.
Στην Ελλάδα η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση έγινε το 1892, από τον σοσιαλιστικό σύλλογο του Καλέργη. Την επόμενη χρονιά (1893), 2000 έλληνες διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο εργασίας, αργία την Κυριακή και κρατική ασφάλιση στα θύματα ργατικών ατυχημάτων. Το 1894 γίνεται πάλι μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που καταλήγει με συλλήψεις. Μεταξύ των συλληφθέντων και ο σοσιαλιστής σταύρος Καλλέργης.
Το 1936 στη Θεσσαλονίκη χωροφύλακες και στρατιώτες πυροβόλησαν διαδηλωτές καπνεργάτες, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 12 άτομα και να τραυματιστούν 300. Οι δολοφονίες των εργατών αυτών αποτέλεσαν την έμπνευση του Γ. Ρίτσου για τον "Επιτάφιο". Στο σημείο αυτό υπάρχει σήμερα το μνημείο του καπνεργάτη.

(Η μάνα του νεκρού Τάσου Τούση μοιρολογεί τον αδικοχαμένο γιο της)

(Πρωτομαγιά, Θεσ/νίκη 1961)

Το 1976, πάλι πρώτη του Μάη πεθαίνει ύποπτα (σε τροχαίο) ο Αλέκος Παναγούλης, σύμβολο αντίστασης κατά της χούντας.

όταν τα παιδιά ερευνούν...

Πριν από λίγες ημέρες κάναμε μια έρευνα για τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών στο διάλειμμα. Μελετήσαμε δηλαδή τι τρώνε συνήθως τα παιδιά του σχολείου μας στο διάλειμμα. Χωριστήκαμε σε επτά ομάδες. Συγκεκριμένα η κάθε ομάδα ρώτησε σαράντα(40) παιδιά για να έχουμε ένα ικανοποιητικό δείγμα για την έρευνά μας. Συλλέξαμε και κατηγοριοποιήσαμε τα δεδομένα (τις απαντήσεις τους). Οι κατηγορίες που προέκυψαν ήταν οι εξής :

Μετέπειτα οργανώσαμε τις απαντήσεις σε ένα πίνακα κατανομής. Για να οπτικοποιήσουμε τα δεδομένα μας και για να κάνουμε καλύτερα τις συγκρίσεις, χρησιμοποιήσαμε διάφορους τύπους γραφημάτων (ραβδόγραμμα , κυκλικό διάγραμμα κλπ.). Επίσης υπολογίσαμε τα δεδομένα μας σε ποσοστά. Συγκεντρώσαμε τα δεδομένα των ομάδων σε ένα συγκεντρωτικό πίνακα:

Συμπεραίνουμε ότι περίπου τα μισά παιδιά του σχολείου μας (49,1%) φέρνουν φαγητό από το σπίτι. Συνεπώς τα υπόλοιπα παιδιά (51,9%) αγοράζουν φαγητό από το κυλικείο . Συγκεκριμένα το 17,6% αγοράζει sandwich.Αρκετά παιδιά αγοράζουν toast (9,6%) ενώ ελάχιστα παιδιά, μόνο το 1,47% τρώει φρούτα. Εκ πρώτης όψεως συμπεραίνουμε ότι τα παιδιά του σχολείου μας τρέφονται υγιεινά εάν θεωρήσουμε ότι το σπιτικό φαγητό είναι υγιεινό. Όμως είναι πράγματι υγιεινά τα snack που φέρνουν από το σπίτι;

Δυστυχώς δεν λάβαμε υπόψη αυτή την παράμετρο και δεν έχουμε δεδομένα ερευνητικά, ωστόσο μερικοί από εμάς παρατηρήσαμε ότι πολλά σνακ που φέρνουν τα παιδιά από το σπίτι είναι ανθυγιεινά (κέικ, κρουασάν κλπ.).Αυτό μας προβλημάτισε και μας έκανε να καταλάβουμε το πόσο δύσκολο και σύνθετο πράγμα είναι η έρευνα και πως μια έρευνα οδηγεί σε μια άλλη έρευνα. Έχοντας υπόψη μας όλα τα δεδομένα και τις αναλύσεις που κάναμε στην τάξη μας συμπεράνουμε ότι τελικά οι μαθητές και οι μαθήτριες δεν τρέφονται και τόσο υγιεινά, χρειάζεται όμως καινούργια έρευνα για να έχουμε περισσότερα στοιχεία.

Με τη διαδικασία αυτή μάθαμε πώς να ερευνούμε, δηλαδή πώς να συλλέγουμε να καταγράφουμε να ταξινομούμε, να κατηγοριοποιούμε και να οπτικοποιούμε τα δεδομένα μας. Τέλος γνωρίσαμε τις διατροφικές συνήθειες των συμμαθητών μας και αναπτύξαμε τη συνεργασία και τη φιλία ανάμεσα μας. Με βάση αυτή την ερεύνα προτείνουμε τα παρακάτω υγιεινά snak στους συμμαθητές μας.

Ευχαριστούμε για την προσοχή σας

Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Στ1

Η δυστυχία του να είσαι μαθητής στην Ελλάδα...

Το έτος 2006, οι μαθητές και μαθήτριες της Φινλανδίας πέτυχαν τις υψηλότερες επιδόσεις σε όλο τον λεγόμενο ανεπτυγμένο κόσμο στις πρακτικές επιστήμες (μαθηματικά, φυσική, χημεία, βιολογία, πληροφορική, στατιστική, οικονομικά κ.ά.), καθώς επίσης και σε πολλές από τις θεωρητικές, κυρίως στην ανάγνωση. Συστηματικά, τα φινλανδικά σχολεία βρίσκονται στην κορυφή όλων των πινάκων αξιολόγησης που καταρτίζονται από διεθνείς, καταξιωμένους οργανισμούς, όπως είναι ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη), η Επιτροπή Παιδείας και Πολιτισμού της Ε.Ε. κ.λπ. Παρ' όλα αυτά, οι μαθητές και μαθήτριες της Φινλανδίας περνούν τις λιγότερες ώρες στην τάξη και ξοδεύουν πολύ λιγότερες ώρες σε διάβασμα στο σπίτι από τα παιδιά σε όλες σχεδόν τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

ΤΗΝ περασμένη εβδομάδα, το πιο δημοφιλές (σύμφωνα με τα «χτυπήματα») δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του BBC ήταν αυτό που αναφέρεται στο φινλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα, υπό τον τίτλο «Γιατί τα σχολεία της εξακολουθούν και πρωτεύουν διεθνώς;». Οπως σημειώνει ο Τομ Μπάριτζ που έκανε το ρεπορτάζ, η βασική φιλοσοφία του συστήματος είναι ότι κάθε μαθητής και κάθε μαθήτρια έχουν κάτι να προσφέρουν στην τάξη και στο σχολείο. Ακόμα και οι πιο αδύναμοι δεν πρέπει να τίθενται στο περιθώριο, αντίθετα, σε κάθε μάθημα υπάρχει ένας επιπλέον καθηγητής ή δάσκαλος, του οποίου αποκλειστική δουλειά είναι να κάνει ενισχυτικά μαθήματα στους μαθητές που δυσκολεύονται. Τα βοηθητικά αυτά μαθήματα γίνονται σε όλη την τάξη, ώστε να μην αισθανθούν οι ασθενέστεροι μαθητές ότι μειονεκτούν έναντι των άλλων. Δεν υπάρχει «παπαγαλισμός» των μαθημάτων στη Φινλανδία. Υπάρχει συζήτηση. Μαθητές και μαθήτριες ενθαρρύνονται να λένε τη γνώμη τους. Και από αυτές τις συζητήσεις γίνεται από τους καθηγητές η σημαντικότερη εκτίμηση για τις επιδόσεις των μαθητών τους. Εννοείται, δε, ότι στη Φινλανδία δεν υπάρχει το καθεστώς των ιδιαίτερων μαθημάτων που ανθεί εδώ.

ΜΕΧΡΙ τώρα, λέει η υπουργός Παιδείας της Φινλανδίας, Χέννα Βίρκουνεν, «δίναμε πολύ μεγάλη προσοχή στους ασθενέστερους μαθητές, και πώς θα τους βοηθήσουμε να βελτιωθούν και να ταιριάξουν με την υπόλοιπη τάξη». Αυτή η τακτική φαίνεται πως απέφερε καλούς καρπούς. Τώρα, το επόμενο βήμα, λέει, είναι «να ανεβάσουμε ακόμα πιο ψηλά τον πήχυ για όλους, αλλά και να επιβραβεύσουμε επιτέλους τους άριστους, που μέχρι τώρα τους είχαμε κάπως παραμελημένους». Τα παιδιά στη Φινλανδία αρχίζουν τη φοίτησή τους στο Δημοτικό Σχολείο στα 7 τους χρόνια. Το δημοτικό με το Γυμνάσιο είναι ενιαία, και τα 2 σχολεία συστεγάζονται. Θεωρείται πολύ σημαντικό να αποφεύγουν τα παιδιά αυτή τη δύσκολη, πολλές φορές ίσως και αχρείαστη, μετάβαση από το ένα σχολείο στο άλλο. Τέλος, το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι πολύ αξιοσέβαστο και από τα καλύτερα αμειβόμενα στη Φινλανδία. Εχει, όμως, και υψηλές απαιτήσεις το κράτος από αυτούς, αφού τους περνάει τακτικά από εξετάσεις και κρίσεις και δίνει εκπαιδευτικές άδειες για να ανανεώνουν και να εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους και να βελτιώνουν τις παιδαγωγικές τους μεθόδους.
(πηγή: Χρήστος Μιχαηλίδης, εφημερίδα Ελευθεροτυπία, http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/04/2010&s=to-anagnwstiko-ths-teleytaias-selidas)

Καλή Ανάσταση

Νικηφόρου Βρεττάκου, Τα γόνατα του Ιησού

Το ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου, εικονογραφημένο με παιδικές ζωγραφιές, με τη συνοδεία του Adagio του Αλμπινιόνι

Νικηφόρου Βρεττάκου, Τα γόνατα του Ιησού

Το τελευταίο μας μάθημα πριν τις διακοπές του Πάσχα ήταν ένα πολύ τρυφερό ποίημα του αγαπημένου μας ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου " Τα γόνατα του Ιησού" Δεν το προσεγγίσαμε γνωστικά, αλλά με την ψυχή μας και τις αισθήσεις μας. Αφεθήκαμε στη συγκίνηση που μας προκάλεσε και στις εικόνες που δημιούργησε μέσα μας...

Καρφωμένα στ’ αγριόξυλo του

σταυρού, σχηματίζουν

μι’ αμβλεία γωνία.

Είναι τα ίδια τα γόνατα

που προβάτιζαν, παίζοντας, γύρω

απ’ το κόκκινο φουστάνι της μάνας του

όταν ήτανε βρέφος δέκα μηνών.

Που αργότερα, έφηβος,

τ’ ακούμπαγε κάτω

στη γη πριονίζοντας το ξύλο ενός κέδρου.

Που λύθηκαν κι έπεσαν,

ένας σωρός,

– μια νύχτα που η άνοιξη ήταν αβάσταγη

και μύριζε η γης κι ο ουρανός λεμονάνθι

στο Όρος των Ελαιών.

Κι είναι ακόμη τα γόνατα

που κάθιζε, αμίλητος, δυο δυο τα παιδιά

κι απλώνοντας δίπλα του, πάνω στη γη,

το απέραντο χέρ

ι του, τα φίλευεν

ένα λουλουδάκι – κομμένο

απ’ τον πλούτο του σύμπαντος

όταν η τέχνη γίνεται ιστορία...

Δύο από τα τραγούδια της σχολικής μας γιορτής, οπτικοποιημένα με έργα τέχνης που διάλεξαν τα παιδιά...

Αφρική

 Ταξιδέψαμε αυτές τις μέρες πολύ...Ακολουθήσαμε τα μονοπάτια του Νείλου, στις αχανείς ερήμους, παρέα με βεδουίνους καμηλιέρηδες. Μαγευτήκαμε από τους καταράκτες της Βικτώριας και τα αναρίθμητα ουράνια τόξα που σχηματίζουν οι ιριδισμοί στα νερά του Ζαμβέζη. Χαθήκαμε κι εμείς με τα παρακλάδια του ποταμού Οκαβάνγκο σ΄ενα δέλτα των θαυμάτων, ακολουθώντας τα χνάρια λιονταριών... Μείναμε έκθαμβοι από τα αδαμαντορυχεία της Ν. Αφρικής και σαστισμένοι από την εκμετάλλευση των φυσικών κι ανθρώπινων πόρων. Αμήχανοι για την πείνα. Ανυπεράσπιστοι μπροστά στο έγκλημα που συντελείται. Παιδιά να πεινούν. Παιδιά να τρέχουν να σωθούν. Παιδιά να πεθαίνουν. Παιδιά να χαμογελούν αδέξια μπροστά στο φακό μας...

Αφρική...

μια θλίψη

και μια χαρά μαζί...

εσείς βάλατε μάρτη σήμερα;

Πρώτη Μαρτίου σήμερα και μην ξεχαστείτε... Βάλτε γρήγορα το μαρτίτσι, να μην κάψει τα τρυφερά προσωπάκια σας  ο πρώτος δυνατός ήλιος της άνοιξης!
Το όμορφο αυτό βραχιολάκι με τη στριμμένη  κόκκινη και άσπρη κλωστή, που σε άλλες περιοχές το λένε μάρτη, ή μαρτιά, μαρτίτσι ή μαρτίγκα και φοράμε στο χέρι μας ή στο πόδι μας, σα βραχιολάκι ή σα δαχτυλίδι, την πρώτη μέρα του Μαρτίου είναι ένα πανάρχαιο έθιμο. Έχει τις ρίζες του στα Ελευσίνια Μυστήρια. Οι Μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν με μια κλωστή, την "Κρόκη" το δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.

Πριν λοιπόν σήμερα, πρώτη μέρα της άνοιξης, βγείτε από το σπίτι, φορέστε το μάρτη σας...
Και θα τον φοράτε μέχρι που να δείτε το πρώτο χελιδόνι...συνήθως στα τέλη του μήνα...
Τότε θα τον αφήσετε πάνω σε μια αγριοτριανταφυλιά για να τον πάρουν τα χελιδονάκια και να το χρησιμοποιήσουν για να φτιάξουν τη φωλιά τους...

μικροί πλοηγοί στο διαδίκτυο

Το διαδίκτυο είναι ένα εργαλείο που μας βοηθά εύκολα και γρήγορα να βρούμε πληροφορίες, τοποθεσίες και πολλά άλλα. Επίσης , αυτό το τόσο δα μικρό παραθυράκι στην οθόνη του υπολογιστή μας, εκτός από τα παραπάνω, μας ψυχαγωγεί, μας ενημερώνει και επίσης μπορούμε να επικοινωνούμε με ανθρώπους μέσω αυτού.

Εδώ ήθελα να καταλήξω!

Επικοινωνούν οι περισσότεροι άνθρωποι στο facebook και υπερηφανεύονται λέγοντας ότι έχουν 2.000 φίλους. Αν τους προκαλούσαμε λοιπόν να κάνουν 2.000 κανονικούς φίλους λέτε να τα κατάφερναν? Μπορεί και ναι, μπορεί όμως και όχι.

Καθώς επικοινωνούμε λοιπόν στο facebook, πρώτον δεν δίνουμε προσωπικά μας στοιχεία όπως διεύθυνση, τηλέφωνο, ονοματεπώνυμο. Δεύτερον, αν κάποιος μας κάνει να αισθανθούμε άβολα, διακόπτουμε κάθε επικοινωνία μαζί του και αν είμαστε κάτω των είκοσι το συζητάμε με τους γονείς μας. ‘Η ακόμα και αν είμαστε άνω των είκοσι μπορούμε να το συζητήσουμε και πάλι με τους γονείς μας. ‘Ετσι, γιατί εμείς δεν είμαστε όποιοι και όποιοι, για να μας προσβάλει και να μας εκμεταλλεύεται ο καθένας.

Τώρα με τα παιχνίδια, όσο σκληρό και να ακουστεί εγώ θα το πω, είναι ο χειρότερος εθισμός, γιατί υπάρχει πάντα η ατμόσφαιρα του ανταγωνισμού. Υπάρχει πάντα η απάντηση, τώρα – τώρα να περάσω αυτή την πίστα, στην ερώτηση της μαμάς ή του μπαμπά, διάβασες? , έφαγες?. Επίσης κάποια παιχνίδια δεν είναι για την ηλικία παιδιών μεταξύ Δημοτικού και Λυκείου, γιατί περιέχουν βία. Θα μου πείτε τώρα, μα εμένα μου αρέσει αυτό το παιχνίδι και αφού έτσι είναι οι κανόνες του, έτσι θα κάνω και εγώ. Ωραία, μπράβο δηλαδή εμείς δεν έχουμε γνώμη και άποψη. Απλά ότι λέει το παιχνίδι το ακολουθούμε πιστά.

Όσο έχουμε ανοιχτό τον υπολογιστή και σκοτώνουμε έτσι ασυνείδητα όποιον βρούμε μπροστά μας, ξέρουμε πως όταν πατήσουμε το κουμπάκι και τον κλείσουμε, δεν θα έχουμε συνέπειες για τα θύματά μας. Ενώ αν ερχόταν κάποιος και μας έλεγε, έλα πάρε αυτό το όπλο και άρχισε να σκοτώνεις, όπως κάνεις στα παιχνίδια. Δεν θα το έκανες, έτσι δεν είναι?, γιατί θα γνώριζες πως μετά κανένα κουμπί δεν θα σε απαλλάξει από τις ευθύνες σου και ότι μετά θα έχεις να αντιμετωπίσεις όλες τις συνέπειες της απάνθρωπης αυτής πράξης σου.

Έλενα. Π. Κ.

όνειρα για χαρταετούς και περιστέρια

Ξέρω ότι κανείς σας δεν είναι σπίτι του αυτή τη στιγμή... εκτός ίσως από τους αρρωστούληδες σαν κι εμένα. Σίγουρα επωφεληθήκατε την υπέροχη ημέρα, κι έχετε ξαμοληθεί στο λόφο του Προφήτη Ηλία ή στις ραχούλες του Ποικίλου 'Ορους για να πετάξετε το χαρταετό σας. Αυτό το πολύχρωμο πουλί που συμβολίζει τα όνειρά μας και που κάθε χρόνο περιμένουμε την Καθαρά Δευτέρα να δοκιμάσουμε την τύχη τους...
Πόσες εικόνες δεν μας φέρνει στο μυαλό η λέξη χαρταετός... Και πόσες λέξεις... Και πόσες ιστορίες... Για πτήσεις και πτώσεις...
Ανατολίτικο έθιμο που ήρθε στην Ευρώπη περίπου το 1400 μ.Χ. από τους εξερευνητές της Ασίας.
Στις Ανατολικές χώρες η τέχνη της κατασκευής χαρταετών τελειοποιήθηκε μιας και ήταν μέρος της θρησκείας τους. έτσι κατασκεύαζαν περίτεχνους χαρταετούς, ιπτάμενους δράκους, πουλιά, ψάρια, ζώα και κρεμούσαν στην ουρά τους τις ευχές και τις επιθυμίες τους και τα αμολούσαν...να πάνε ψηλα...όσο γίνεται πιο κοντά στο θεό.
Πρώτος λέγεται, ο κινέζος Κουνκσού Φαν κατασκεύασε το 400 π.Χ. ένα ξύλινο πουλί που πετούσε για τρεις συνεχόμενες ημέρες!
Αν ανατρέξουμε όμως στην ιστορία των πτήσεων και των ανθρώπινων προσπαθειών που έγιναν για να μπορέσουμε να κατακτήσουμε τους αιθέρες θα δούμε με έκπληξη, ότι περίπου την ίδια εποχή και ίσως λίγο νωρίτερα από τον Κινέζο, ο αρχιμηχανικός Αρχύτας ο Ταραντίνος (440-360 π.Χ.), μαθητής του Πυθαγόρα, που ζούσε στην ελληνική αποικία του Τάραντα της Κάτω Ιταλίας, έφτιαξε την πρώτη πετομηχανή, το περίφημο περιστέρι του Αρχύτα. Για να το κατασκευάσει μάλιστα, χρησιμοποίησε αντί για μπαλόνι, την ουροδόχο κύστη ενός γουρουνιού!Έτσι το πανάλαφρο ομοίωμα περιστεριού, μπορούσε να πετάει σχεδόν 200 μέτρα μέχρι να τελειώσει ο συμπιεσμένος αέρας.

η πετομηχανή του Αρχύτα

Έτσι σήμερα οι ουρανοί είναι γεμάτοι από όνειρα...χαρταετούς και..περιστέρια...
Κι όσο για την ιστορία των πτήσεων; εξελίχτηκε τόσο πολύ που όλοι πια ξέρουμε πως οι σύγχρονες πετομηχανές δεν κουβαλούν πια μόνο τα όνειρα κοντά στο θεό... αλλά και τους εφιάλτες κοντά στους ανθρώπους. Και φυσικά μιλάμε για τα πολεμικά αεροπλάνα που βομβαρδίζουν με φρίκη την ανθρωπότητα...
Ας είναι λοιπόν ο χαρταετός της Καθαράς Δευτέρας, ένα συμβολικό περιστέρι (σαν κι εκείνο του Αρχύτα), ένα χάρτινο περιστέρι ειρήνης!

σήμερα θα γίνουμε αργοναύτες...

...θα ταξιδέψουμε με την Αργώ για να βοηθήσουμε τον Ιάσονα να φέρει το χρυσόμαλλο δέρας από την Κολχίδα στην Ιωλκό μα πάρει πίσω το θρόνο από τον θείο του τον Πελία...
Τι λέτε θα τα καταφέρουμε;

Ταλαντούχοι ηθοποιοί και μουσικοί, στο θέατρο Προσκήνιο που παίζουν ζωντανά λαούτο, γκάιντα, κιθάρα, λύρα, νταούλι, βιολί και κλαρίνο, συναντούν κούκλες ανθρωπίνων διαστάσεων, πολύχρωμες φιγούρες και μαγικές σκιές και μας παρασύρουν σε ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες και ασταμάτητη δράση. Μέσα από ένα εμπνευσμένο σκηνικό και χρήση video art, μικροί και μεγάλοι θεατές θα γίνουν συνταξιδιώτες του Ιάσονα και της παρέας του για να συναντήσουν μυθικούς ήρωες, θεούς και αλλόκοτα πλάσματα, σε μία παράσταση με μελωδικούς σκοπούς και τραγούδια από όλη την Ελλάδα.

Τους 30 διαφορετικούς ρόλους του έργου ερμηνεύουν οι:Κωνσταντίνα Γκόρου
Κάτια Ζαρκάδα
Αλέξανδρος Ιερωνυμίδης
Βασίλης Παπαγεωργίου
Φάνης Παυλόπουλος
Χρήστος Σύγγελος

Για τους ρόλους της Ήρας, της Αθηνάς και της Αφροδίτης, την φωνή της χάρισε η κ. Κάτια Δανδουλάκη.