Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

e-τάξη μας

Εδώ κι ένα μήνα περίπου η e-τάξη μας (έκτη δημοτικού) ταξιδεύει στις πέρα θάλασσες της γνώσης και της φαντασίας. Σε χώρες μακρινές, σε ερημικά νησιά, σε πύργους και σε κάστρα, αναζητά εκείνο το μαγισσάκι που με το μαγικό ραβδάκι του θα μας βοηθήσει να πετύχουμε όλους μας τους στόχους. Στο ιστολόγιο αυτό περιγράφουμε κάποιους σταθμούς από αυτό το δύσκολο, αλλά ενδιαφέρον ταξίδι μας. Μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας, τις δοκιμασίες μας, αλλά και την περιπέτεια του ταξιδιού μας. Αν θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας αυτή την αναζήτηση ελάτε στην e-τάξη μας να συντροφεύσετε το ταξίδι μας...

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

άριστα "10"



"Σκοπός της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι: Nα συμβάλει στην ολόπλευρη, αρμονική και ισόρροπη ανάπτυξη των διανοητικών και ψυχοσωματικών δυνάμεων των μαθητών, ώστε, ανεξάρτητα από φύλο και καταγωγή, να έχουν τη δυνατότητα να εξελιχθούν σε ολοκληρωμένες προσωπικότητες και να ζήσουν δημιουργικά."

Αναρωτιέμαι μήπως θα έπρεπε αυτό να το αναρτήσουμε σε κάθε σχολική τάξη; Γιατί ναι... το ξεχνούν όσοι σχεδιάζουν αναλυτικά προγράμματα, αλλά ας το θυμόμαστε τουλάχιστον εμείς οι εκπαιδευτικοί... και ειδικά όταν βαθμολογούμε ένα παιδί.
Η αξιολόγηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Ενέχει αυτοκριτική και πρέπει να διέπεται από τις βασικές παιδαγωγικές αρχές. Αξιολογούμε το βαθμό επίτευξης των στόχων που θέσαμε σε σχέση με τη δική μας μεθοδολογία και τα μέσα που χρησιμοποιήσαμε στη διδασκαλία μας. Ας αναστοχαστούμε λοιπόν τη στοχοθεσία μας. Είναι αυτή σύμφωνη με το βασικό στόχο της Αγωγής; Συμβάλει στην ολόπλευρη ανάπτυξη των διανοητικών και ψυχοσωματικών δυνάμεων των μαθητών ή αφορά μόνο το γνωστικό τομέα, τη μηχανιστική δηλαδή μάθηση και τη στείρα απομνημόνευση;
Δεν φταίνε λοιπόν μόνο οι γονείς όταν έρχονται στο σχολείο και διαμαρτύρονται για τους βαθμούς. Είναι μια σκοτεινή αδιάφανη διαδικασία η αξιολόγηση και στοχεύει κατευθείαν στην ευαίσθητη παιδική ψυχή. Μπορούμε να την κάνουμε πιο "φιλική" πιο "ανθρώπινη" και πιο "αποτελεσματική" . Και να λειτουργεί και ως ένας αυτόματος ρυθμιστής και εσωτερικός κριτής της δικής μας αποτελεσματικότητας ως δάσκαλοι.

Ας ρίξουμε μια προσεχτική ματιά στην εκπαιδευτική νομοθεσία (την παραθέτω παρακάτω) και στις σχετικές παιδαγωγικές θεωρήσεις (νομίζω ο Ηλίας Ματσαγγούρας τα αναλύει μια χαρά στο σχετικό κεφάλαιο) και ας ξεκαθαρίσουμε επιτέλους αυτό το σκοτεινό τοπίο της αξιολόγησης. Παιδεία δεν είναι η συσσώρευση γνώσεων, ούτε η ανάδειξη ανταγωνιστικών συμπεριφορών... Είναι ένα σύστημα αξιών, δεξιοτήτων, στάσεων και συμπεριφορών αρκετά πολύπλοκο και οφείλουμε να αναθεωρήσουμε άμεσα τα αναχρονιστικά κριτήρια αξιολόγησης που χρησιμοποιούμε.

προεδρικό διάταγμα 8

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

λύστε το πρόβλημα

(αφιερωμένο εξαιρετικά... στον Μπίλι)


"Ο Μπίλι Γκέιτς, ιδρυτής της Mikrosoft, κερδίζει 5 λεπτά του δολαρίου κάθε δευτερόλεπτο. Πόσα χρήματα κερδίζει σε 1 λεπτό, σε 1 ώρα, σε 1 ημέρα, σε 1 μήνα και σε 1 χρόνο;"

Αν δεν μπορείτε να λύσετε αυτό το απλό πρόβλημα αγαπητοί μου φίλοι είστε λιγότερο έξυπνοι από ένα 11χρονο, αφού αυτό βρίσκεται στο τετράδιο Εργασιών για τα μαθηματικά της Στ΄Δημοτικού.
Τώρα αν το λύσετε, το πιο πιθανόν, μπορεί να σας δημιουργηθούν άλλα προβλήματα, όπως τι κάνει με όλα αυτά τα λεφτά ο Bill, ή γιατί εσείς να βγάζετε σε ένα χρόνο όσα αυτός βγάζει σε λίγες μέρες... Αλλά τι να κάνουμε; έτσι είναι τα μαθηματικά... αλλόκοτα, να μην τα καταλαβαίνουμε, μια ζωή ακατανόητοι οι αριθμοί μπλέκονται στη ζωή μας...
Κι όχι μόνο οι αριθμοί, τώρα μπλέκονται και πρόσωπα και στάσεις και κοινωνικές και ιδεολογικές συμπεριφορές. Μιας και η συγγραφική ομάδα του βιβλίου υπερασπίζεται τα μαθηματικά της ζωής, είπε να κάνει σαφή τα σύμβολα και τις αξίες της σημερινής κοινωνίας.

Για σκεφτείτε τώρα πώς αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα τα παιδιά... Στην αρχή λένε ένα "Πω πω λεφτά!!!" μετά αρχίζουν τα σχόλια... Λένε ποιος είναι αυτός, πού ζει, και τι σπουδαία πράγματα έχει κάνει... Κι όταν τους λέω να τραβήξουν ένα χι στην άσκηση αυτή, με κοιτάνε απορημένα. Τους εξηγώ κι αμέσως καταλαβαίνουν...
Τα παιδιά όλα τα καταλαβαίνουν αν τους εξηγήσεις... Αν όμως δεν το κάνεις, το πρότυπο εγκαθιδρύεται για τα καλά μέσα τους...
Κι άντε μετά να απαντήσω στο Γεράσιμο τι κέρδισαν οι μεγάλοι επιστήμονες (Παστέρ κλπ) που εφηύραν τα αντιβιοτικά, όταν με ρωτάει αν κέρδισαν πολλά χρήματα...


Αυτό που με φοβίζει φίλοι μου, δεν είναι το ακατάλληλο διδακτικό υλικό που έρχεται στα σχολειά μας, αλλά αυτός ο εθισμός μας στο παράλογο...
...να μας φαίνεται λογικό να υπολογίσουμε τα χρήματα που βγάζει ο Μπίλι προκειμένου να εξασκηθούμε στον πολλαπλασιασμό...